Stefania Górska
GÓRSKA Stefania, zamężna Zbyszewska (ok. 1883 - 2 IV 1923 Warszawa), aktorka. Była żoną -> Feliksa Zbyszewskiego. Na scenie używała nazwiska Górska lub Górska-Zbyszewska. Debiutowała ok. 1900 w zespole E. Majdrowicza w Kaliszu. W 1905 występowała w zespole J. Myszkowskiego w Kijowie. Później należała prawdopodobnie do zespołu t. łódz. (w czerwcu 1906 występowała z nim w T. w Filharmonii w Warszawie), ale wiadomości te mogą też dotyczyć innej aktorki tego nazwiska. W 1906-10 występowała w t. wil.; w czerwcu 1910 była na gościnnych występach w T. Letnim w Warszawie. W sez. 1910/11 grała w warsz. T. Małym, w lecie 1911 w warsz. T. Artystycznym. Od grudnia tego roku występowała w zespole M. Łaskiej, w lecie 1912 prawdopodobnie w T. Bagatela (wiadomość ta może dotyczyć także -> Heleny G.). W 1912-14 należała do zespołu T. Polskiego w Poznaniu. W lecie 1914 wróciła do Warszawy i zaangażowała się do T. Polskiego, a jesienią brała udział w występach tego zespołu w Kijowie. W T. Polskim pozostała do 1916; w 1917 przeniosła się na krótko do T. Nowoczesnego, a następnie do T. Małego. W 1918 powróciła do T. Polskiego i pozostała w nim już do końca życia, występując też na scenie T. Małego. Mimo młodego wieku grywała niemal wyłącznie role charakterystyczne, m.in. Dulska ("Moralność pani Dulskiej"), Dyndalską ("Damy i huzary"), Figaszewską ("Dwie blizny"), Dziurdziulińską ("Klub kawalerów"), Katarzynę ("Żołnierz i bohater"), Fiokłę ("Ożenek"), Azę ("Peer Gynt").
Bibl.: Czempiński: Teatry w Warszawie s. 233 (il.); Lorentowicz: T. Polski; Kur. warsz. 1923 nr 91; Scena pol. 1923 nr 4-6; Maciejewska: Teatr w Poznaniu.
Ikon.: Fot. w rolach - SPATiF.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973