Stefania Marynowicz
MARYNOWICZ Stefania Zofia, zamężna Madej (10 VI 1889 Stanisławów - 31 VII 1945 Kraków), śpiewaczka. Była córką Zenona M. i Rozalii z Kozłowskich. 30 IX 1910 debiutowała w t. pozn. w partii Zofii ("Halka"). W 1911 przeniosła się do t. lwow., gdzie śpiewała zapewne stale aż do 1919. W 1913 i 1914 wyjeżdżała z zespołem lwow. na występy do Krakowa. W 1920-25 należała do zespołu T. Wielkiego w Poznaniu, w sez. 1925/26 śpiewała w T. Polskim w Katowicach, a w 1926-27 i 1938 ponownie w T. Wielkim w Poznaniu. Śpiewała partie sopranowe, jak np. Violetta ("Traviata"), Leonora ("Trubadur"), Rachela i Eudoksja ("Żydówka"), Desdemona ("Otello"), Elżbieta ("Tannhauser"), Balladyna ("Goplana") oraz partie tyt. w "Halce" i "Aidzie". Była żoną muzyka (klarnecisty). Bibl.: Afisze i programy, IS PAN; Mika. Ikon.: Fot. pryw. i w rolach - MTWarszawa. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
