Władysław Królikiewicz
KRÓLIKIEWICZ Władysław (26 IV 1898 Lwów - 1 II 1976 Warszawa), scenograf, piosenkarz. Był synem Jana K. i Wilhelminy z Boyarów, mężem Ewy K. z Leliwa-Lisowskich. Od dzieciństwa uczył się malarstwa i muzyki. W szesnastym roku życia wstąpił do wojska; po zakończeniu pierwszej wojny świat. został zaw. wojskowym; ukończył Wyższą Szkołę Realną i Wolną ASP we Lwowie (1924-30), studiował też w Krakowie i Wiedniu, brał pryw. lekcje u K. Sichulskiego i J. Studnickiego. Pierwsze projekty scenograficzne (1931) wykonał dla amat. t. Tow. Fredreum w Przemyślu, z którym i później współpracował, w 1931-36 należał do zarządu Tow. i jako aktor amator brał udział w przedstawieniach tego teatru (pierwszą amantką zespołu była jego żona, Ewa K.). Następnie był majorem Wojska Pol. w Poznaniu. W 1939 brał udział w obronie Warszawy, później był oficerem AK i walczył w powstaniu warszawskim. Odznaczony orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. Po wojnie pracował jako scenograf w teatrach Wybrzeża: w 1945-47 w T. Komedia i Aktorów Woj. Gdańskiego w Gdyni (m.in. "Szczęście Frania", "Śluby panieńskie", "Przeprowadzka", "Grube ryby", "Stara cegielnia"), w 1948 w Gdańskim Zespole Artystycznym (m.in. "Powrót posła", "Zamek na Czorsztynie"), w 1949 w T. Polskim w Szczecinie ("Jadzia wdowa"). W 1947-48 organizował wystawy objazdowe w stoczniach i zakładach pracy Trójmiasta, przygotowywał także wystawy własnych obrazów i wieczory ballad. W 1951 projektował scenografię do Awansu W. Żółkiewskiej w T. Nowym w Poznaniu. Od końca l. czterdziestych związany był z Warszawą, gdzie występował m.in. jako aktor i piosenkarz kabaretu Szpak (1955-63); w telewizji i na estradzie wykonywał własne kompozycje. Organizował też koncerty ballad w swojej pracowni, od 1966 brał udział w Spotkaniach przy lampie naftowej w Muzeum Mazowieckim w Płocku. W 1970 projektował scenografię do "Zemsty" w Tow. Fredreum w Przemyślu. Główną dziedziną jego twórczości było jednak malarstwo; tworzył także na tematy teatr., np. portret Józefa Kondrata w roli Stańczyka, karykatura Mieczysława Czechowicza jako Pirata.
Bibl.: Almanach 1975/76; Felczyński: Fredreum s. 180, 203, 207, 208, 210, 211, 214, 215, 217, 218, 317, 332; Szczepkowska: 20 lat t. na Wybrzeżu; Teatry w Szczecinie 1945-65; Polityka 1977 nr 20 (A. Linkę); Życie Warsz. 1976 nr 29; Materiały SAP, IS PAN.
Film.: 1961 - Różne barwy Torunia (d.); 1968 - Na stacji (d.); Fragm. kronik i materiałów film. z 1960-72, Arch. WFD; Materiały - Archiwum TYWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
