Janina Brzozowska
BRZOZOWSKA Janina (13 kwietnia 1904 Wielkie Łuki w Rosji – 21 grudnia 1958 Warszawa),
aktorka, aktorka-lalkarka, reżyserka.
Była córką Teodora Brzozowskiego i Zofii z Jasiewiczów. Według własnej relacji, po ukończeniu gimnazjum uczyła się w Oddziale Dramatycznym przy Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie, a w 1926–39 występowała między innymi w Katowicach, Sosnowcu (sezon 1932/33), Łodzi, Warszawie oraz w teatrach objazdowych.
Po II wojnie światowej pracowała na scenach lalkowych w Warszawie: Teatrze Robotniczym Towarzystwa Przyjaciół Dzieci Baj (1946–53), Teatrze Lalki i Aktora Guliwer (1953–54) i Teatrze Lalka (1954–58). Grała prawie we wszystkich przedstawieniach tych teatrów. Początkowo zatrudniona jako recytatorka, animatorka lalek i chórzystka, wkrótce zajęła się również reżyserią ruchu oraz reżyserią przedstawień.
Jej większe role w Baju to: Kret (Kret i zając, 1950), Ropucha (Sąd Wawrzyńca, 1951), Czarownica (O Kasi, co gąski zgubiła, 1953); w Lalce: Żmija (Wielki Iwan, 1954), Mama Kwoka (Czupurek i Czubatka, 1956). Współreżyserowała takie przedstawienia, jak: Czarodziejski kalosz (1949), Kret i zając (1950), O żaczku szkolaczku (1950), Królowa śniegu (1952). Była asystentką reżyserów Jana Wilkowskiego (Wielki Iwan, 1954) i Zbigniewa Kopalki (Bajki i bajeczki, 1953 – opracowała również choreografię). Jak sama podawała, reżyserowała przedstawienia dla objazdowego teatru lalek ARTOS-u.
Bibliografia
Teatr Lalka 1945–1995, Warszawa 1995; W kręgu Baja; Żywot: Dwadzieścia sezonów; Akta, T. Lalka Warszawa, ZASP.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
