Aleksander Gillert
GILLERT, Gellert, Aleksander Ludwik (29 IV 1849 Warszawa - 14 XI 1926 Warszawa), tancerz. Był synem Filiusa G. oraz Ludwiki z Jungerów, bratem -> Marii G. I -> Wiktora Stanisława G., mężem -> Anieli G. (od 16 I 1877). W 1861 uczeń warsz. szkoły baletowej, od 1 I 1865 przyjęty został do corps de ballet WTR. Po wyjeździe jego brata Stanisława G. do Moskwy, w 1874 mianowano go solistą; debiutował 19 IX 1875 jako Rajmond ("Meluzyna"). Tańczył m.in. partie Szczepana ("Wesele w Ojcowie"), Lubomira ("Kuglarka"), Księcia (Jezioro łabędzie), Franciszka (Pan Twardowski), Albrechta ("Giselle"). P. Owerłło pisał, że "taniec jego odznaczał się fenomenalną gracją". W 1880 w czasie przedstawienia baletu "Robert i Bertrand, czyli Dwaj złodzieje" uszkodził sobie ścięgno i już do końca życia nie odzyskał pełnej władzy w nodze. Występował w tym czasie m.in. jako Alfred ("Miłość i sztuka"), Franciszek ("Pan Twardowski") i Organista ("Wesele w Ojcowie"). W 1889 został mianowany pomocnikiem reżysera, a później reżyserem baletu WTR. Ze stanowiska tego ustąpił w 1902 i poświęcił się pracy pedagogicznej; przez długie lata był b. cenionym nauczycielem w warsz. szkole baletowej. 2 II 1922 obchodził jubileusz sześćdziesięciolecia pracy w partii tyt. w "Panu Twardowskim". Z okazji jubileuszu otrzymał godność członka zasłużonego ZASP, w 1924 przeszedł na emeryturę.
Bibl.: Album teatr. II s. 64-65 (il.); Goślicki: Pamiętnik 1870, 1871; Owerłło; EMTA 1889 nr 323, 1900 nr 9 (il.); Scena pol. 1923 nr 1-3 (il.); Życie Teatru 1926 nr 42/43; Chomiński
Ikon.: Fot. pryw. - IS PAN, MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
