Jadwiga Sachnowska
SACHNOWSKA Jadwiga, 1° v. Bogusławska, 2° v. Piotrowska (2 XI 1885 Warszawa - 8 III 1959 Poznań), aktorka. Była żoną -> Maksymiliana Piotrowskiego. W 1909 ukończyła Szkołę Aplikacyjną w Warszawie i tego samego roku debiutowała w warsz. T. Małym; została zaangażowana i występowała tam do 1911. Następnie kolejno występowała: w Płocku (sez. 1911/12), Wilnie (sez. 1912/13) i T. Polskim w Kijowie (1913-15), w 1915 prowadziła w Warszawie t. dla dzieci oraz występowała w T. Bagatela, T. Współczesnym, T. Artystycznym i T. Ludowym. W 1915-19 występowała w Łodzi, w 1919 przeniosła się do Poznania i w T. Polskim występowała do końca życia. W czasie II wojny świat. przebywała w Warszawie, a w 1949 wróciła na scenę poznańską. J. Koller zacytował słowa S., która tak scharakteryzowała swoją karierę aktorską: "Grałam tylko służące, stare panny, ciotki i ciotunie. Taki był już od początku mój sceniczny los, na który się wcale zresztą nie skarżyłam, bo przyniósł mi wiele zadowolenia no i... szczerego uznania publiczności". "Nie była i nie jest komiczką - napisał A. Grzymała-Siedlecki - była i jest charakterystyczną o wydatnym podkładzie uczucia". Grała m.in. Panią Dulską ("Moralność pani Dulskiej"), Gospodynię ("Wesele"), Panią Rollison ("Dziady"), Szambelanową ("Pan Jowialski"), Podstolinę ("Zemsta"), Celinę Bełską ("Dom kobiet"). Bibl.: Grzymała-Siedlecki: Świat aktorski; Koller: Gawędy; Łoza: Czy wiesz I; Sikorski: Szkoła Aplikacyjna s. 85; Straus.: Repertuar 1914-15 i 1915-16; Głos wielk. 1959 nr 58; Tyg: ilustr. 1909 nr 25 (il.), nr 41 (il.); Tyg. zach. 1959nr 13 (J. Koller). Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
