Cezary Kowalski
KOWALSKI Cezary (12 XII 1896 - kwiecień 1951 Poznań), śpiewak. W 1931 ukończył warsz. konserwatorium. W kwietniu tego roku wyróżniwszy się na konkursie śpiewaczym wyjechał na dalsze studia wokalne do Berlina; dał tam także szereg koncertów. W 1934 z inicjatywy J. Korolewicz-Waydowej został zaangażowany do zespołu opery warszawskiej. Początkowo śpiewał mniejsze partie, głównie w operetkach, np. "Hrabia Luksemburg", "Domek trzech dziewcząt", "Rose Marie", potem w operach: 23 X 1937 Tomira ("Legenda Bałtyku"), potem Janusza ("Halka"), Walentego ("Faust"), Herolda ("Lohengrin"), Stanisława ("Verbum nobile"). W T. Wielkim w Warszawie śpiewał do wybuchu II wojny światowej. W 1945 został zaangażowany do opery pozn., gdzie śpiewał dramatyczne partie: Marcina ("Verbum nobile"), Kostryna ("Goplana"), Amonatra ("Aida"), Figara ("Cyrulik sewilski"), Tonia ("Pajace"), Scarpii ("Tosca"), Sebastiana ("Niziny"). Duży wolumen głosu i rozpiętość skali pozwalały mu podejmować najtrudniejsze zadania w repertuarze barytonowym. 4 i 5 IV 1946 śpiewał gościnnie partię Figara ("Cyrulik sewilski") w Warszawie.
Bibl.: Kur. warsz. 1931 nr 116, 1935 nr 97, 155, 1936 nr 124, 125, 1937 nr 294, 1938 nr 271; Kur. pozn. 1932 nr 244.
Ikon.: Fot. w rolach - MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
