Osoby

Franciszek Hollikowski, właśc. Hollik (5 III 1902 Brody - 25 IV 1983 Zabrze), aktor, kier. art. teatru. Do zawodu aktorskiego przygotowywał się na lekcjach gry scen. u Romana Żelazowskiego, następnie na kursie dram. w Konserwatorium Pol. Tow. Muz. we Lwowie (1918-19) oraz operowo-operetkowym w lwow. Instytucie Muz. (1923-24). Występował m. in. w t. wodewilowym we Lwowie (1920), T. Górnośląskim z siedzibą w Bytomiu (1920-21), w T. Letnim w Krynicy (1921, 1923), w Objazdowym T. Ludowym pod kier. M. Wesołowskiego z siedzibą we Lwowie, z którym odwiedził m. in. Kołomyję (1924), Katowice, Sosnowiec, Lublin, Stanisławów (1926), po czym w tym samym r. założył (i kier. do 1928) zespół pn. Polska Scena Popularna, z którym objeżdżał głównie środowiska robotnicze Wołynia i Małopolski. W następnych l. prowadził zespoły ochocze i grał dorywczo w t. rewiowych działających przy kinach we Lwowie. W 1931/32 występował w t. Czarny Kot w Stanisławowie, 1932-34 w t. lit.-art. Ul we Lwowie, 1935-39 w T. Ludowym im. Słowackiego tamże. Po II wojnie świat. w objazdowym T. Komedii Muz. woj. krakowskiego, w l. 1946-50 działał w Tow. Teatru i Muzyki Ludowej, był też inspektorem NIK w resorcie kultury i sztuki. W sierpniu 1951 objął kier. Uzdrowiskowego T. im. Ćwiklińskiej w Polanicy Zdroju i prowadził tę placówkę do 1955. W l. 1955-57 występował T. im. Węgierki w Białymstoku, 1957-59 Operetce Śląskiej w Gliwicach, w sez. 1959/60 w T. im. Mickiewicza w Częstochowie, 1960/61 w T. Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, w l. 1961-63 ponownie w Częstochowie, od sez. 1963/64 w T. Nowym w Zabrzu. W swym dorobku art. miał. m. in. role Orgona ("Dożywocie" Fredry), Bogackiego ("Szkoła obmowy" Bogusławskiego), Warskiego ("Godzien litości" Fredry), Pustelnika ("Balladyna" Słowackiego), Pagatowicza ("Grube ryby" Bałuckiego), Bajdalskiego ("Pan Damazy" Bliźińskiego). 7 V 66 obchodził jub. 45-lecia pracy scen. jako Podkolesin ("Ożenek" Gogola), w 1971 przygotowywano jego 50-lecie, ale na skutek choroby H. uroczystość nie odbyła się. Wkrótce przeszedł na emeryturę. Po raz ostatni wystąpił na zabrzańskiej scenie gościnnie w roli Arcybiskupa ("Ryszard III" Shakespeare'a) w sez. 1979/80. Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1982/83. Tom XXIV. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1987.