Maria Brauman-Staszewska
BRAUMAN Maria, zamężna Staszewska (14 III 1899 Warszawa - 1 XII 1958), tancerka, aktorka. Była córką Bronisława i Marii B. Kształciła się w warsz. szkole baletowej i zaczęła występować jeszcze jako jej uczennica. Uczyła się także w Szkole Aplikacyjnej. W 1914 została zaangażowana do baletu warsz. T. Wielkiego, gdzie pracowała do 1932 tańcząc takie partie jak Pani Twardowska ("Pan Twardowski"). W 1918 występowała dorywczo w t. Miraż. Później brała udział w imprezach objazdowych, okresowo grała m.in. w zespole Instytutu Reduty. Podczas II wojny świat. początkowo przebywała we Lwowie, potem przeniosła się do Warszawy, gdzie pracowała w restauracji, a po powstaniu została wywieziona do Niemiec. Po powrocie do kraju od września 1946 pracowała jako suflerka w T. Dramatycznych we Wrocławiu, gdzie w 1950 obchodziła jubileusz trzydziestolecia pracy artystycznej. W 1955 uzyskała etat aktorki i występowała pod nazwiskiem Staszewska w rolach charakterystycznych, jak np. Wuliczka ("Grzech"), Garderobiana ("Żołnierz królowej Madagaskaru"). Bibl.: Sikorski: Szkoła Aplikacyjna s. 62; Akta SPATiF nr 1688; Straus: Repertuar 1914-15, 1915-16. Ikon.; Fot. - MTWarszawa. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
