Ludwik Tatarski
TATARSKI Ludwik Apolinary (23 VII 1906 Warszawa - 18 VI 1954 Warszawa), aktor. Był synem Antoniego T. i Aleksandry z Witkowskich. Po ukończeniu gimn. wstąpił do Państw. Szkoły Dramatycznej w Warszawie; ukończył ją w 1927. Na sez. 1927/28 zaangażował się do T. Miejskiego w Łodzi i pozostał tu do 1930. Następnie odbywał służbę wojskową i przez dłuższy okres nie występował. W sez. 1934/35 znowu grał w T. Miejskim w Łodzi, w sez. 1935/36 w T. Nowym w Poznaniu, w sez. 1936/37 w T. Miejskim im. Słowackiego w Krakowie (w 1936 i 1937 także dorywczo w T. Kameralnym w Warszawie), w 1937-39 w T. Miejskim w Wilnie, w 1939-41 nadal w Wilnie w T. na Pohulance (następnie Państw. Polski T. Dramatyczny). Po zajęciu Wilna przez Niemców mieszkał w Warszawie; nie występował. W czasie powstania warsz. ranny, po powstaniu był w obozach niem., m.in. w Gross-Born. W 1945 zaangażował się do T. Ludowego im. Bogusławskiego w Lingen pod dyr. L. Schillera, biorąc następnie udział w objazdach. Od sez. 1945/46 do 1949 występował w T. Kameralnym Domu Żołnierza w Łodzi. W 1949 przeniósł się do Warszawy, gdzie grał w T. Współczesnym, a następnie T. Narodowym (do końca życia). Po II wojnie świat. występował w pol. filmach. Był aktorem "o wybitnych zdolnościach charakterystycznych" (W. Hann). Ważniejsze role: Teofil ("Głupi Jakub"), Siekierka-junior ("Spadkobierca"), Motyliński ("Klub kawalerów"), Malvolio ("Wieczór Trzech Króli"), Kochanek ("Ich czworo"), Filip Marcelin ("Kochanek pani Vidal"), Kazek ("Krowoderskie zuchy"), a po II wojnie świat.: Dyndalski ("Zemsta"), Pietrow ("W pewnym mieście"), Pierczychin ("Mieszczanie"), Juliusz Wolff ("Bobrowe futro"). Bibl.: Kaszyński: Teatr łódz.; Film 1954 nr 26 (il.); Pam. teatr. 1955 z. 3/4 (J. Wyszomirski s. 536), 1963 z. 1-4 (A. Maliszewski s. 215; E. Krasiński s. 257-261); Teatr 1956 nr 8 (W. Hahn); Afisze, IS PAN, MTWarszawa; Akta SPATiF nr 161. Ikon.: Fot. pryw. i w rolach - MTWarszawa. Film.; 1947 - Zakazane piosenki; 1950 - Dom na pustkowiu; 1951 - Pierwsze dni. Nagrania: Fragmenty ról (Sąd Ozyrysa, Wyrok Zeusa, Fircyk w zalotach, Dom otwarty, Pygmalion) - Teatr PR; Role (O Midasowych uszach, Eglantyna, Historia o cudownym fezie, Joanna z Lotaryngii, Pasterz w raju, O człowieku, który stracił siłę tarcia) - Arch. Dok. Mechanicznej. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
