Apolinary Possart
POSSART Apolinary (1 XI 1911 Lwów - 29 VI 1954 Warszawa), aktor. Był synem Antoniego i Wiktorii P. Uczył się w szkole handlowej, następnie ukończył studia aktorskie w PIST w Warszawie. W sez. 1937/38 i 1938/ 39 występował w T. Miejskim im. Słowackiego w Krakowie; grał wtedy m.in. Parobka ("Klątwa"), Obywatela Zadorę ("Gałązka rozmarynu"), Fincha ("Rodzina Whiteoaków"), Klitandra ("Mizantrop"). W czasie II wojny świat. nie występował; mieszkał w Warszawie i pracował przez pewien czas w "Kuchni Koleżeńskiej" prowadzonej przez ZASP. Po powstaniu warsz. Został wywieziony do Niemiec; był w obozie w Murnau, gdzie występował w t. obozowym. Od czerwca 1945 występował w zorganizowanym przez L. Schillera zespole Ludowego T. im. W. Bogusławskiego z siedzibą w Lingen. W grudniu 1945 wrócił do kraju, a od stycznia 1946 zaangażował się do zespołu T. Miejskiego we Wrocławiu, gdzie grał m.in. Mazepę ("Mazepa"), Gustawa ("Śluby panieńskie"), Papkina ("Zemsta"). Od września 1946 do sierpnia 1949 występował w T. Wojska Polskiego w Łodzi, a następnie do maja 1951 w T. Polskim i T. Nowym w Poznaniu. Zagrał w tym okresie kilka dobrych ról, jak np. Pread ("Profesja pani Warren"), Protasow ("Dzieci słońca"), Prof. Gornostajew ("Lubow Jarowaja") i Don Drozdilio ("Czarująca szewcowa"). Od 1951 do zgonu występował w T. Nowym w Warszawie. Grał tu już dość rzadko, z powodu pogarszającego się stanu zdrowia. Ostatnie jego role to Aryst ("Uczone białogłowy") i Tezeusz ("Sen nocy letniej"). Uznawany za aktora utalentowanego, grał z powodzeniem zarówno w komediach, jak i w dramatach. Był działaczem ZASP, m.in. należał po II wojnie świat. do Komisji Weryfikacyjnej ZASP. Bibl.: Kaszyński: Teatr łódz.; 75 lat T. Pol. w Poznaniu s. 445, 449,451,453; Teatr 1955 nr 3; Afisze i programy, ISPAN; Akta SPATiF nr 689. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
