10 stycznia 1991
Premiera Dziś są moje urodziny Tadeusza Kantora
Tuluza, Théâtre Garonne: premiera spektaklu Dziś są moje urodziny Tadeusza Kantora, dokończonego przez Zofię Wiecławównę (artysta zmarł 8 grudnia 1990).
Kantor miał się w tym ostatnim spektaklu pojawić na scenie jako „Właściciel biednego pokoju wyobraźni” w towarzystwie sobowtóra, „Jego autoportretu”, który ostatecznie pozostał sam. Przedstawienie toczyło się w pracowni malarskiej zabudowanej trzema wielkimi ramami na obrazy. Przywoływani byli „drodzy nieobecni”, rozdwojony Ojciec, Matka, Wuj Stasio i Ksiądz Śmietana z Wielopola oraz „przyjaciele”, Maria Jarema jako bolszewicki komisarz, nagi Jonasz Stern ocalony w masowej egzekucji Żydów we Lwowie i Wsiewołod Meyerhold torturowany w sowieckim więzieniu przez trzech Enkawudystów. Dochodziło także do wtargnięcia Ludzi Władzy, aby zademonstrować „grozę wojny i terroru pomieszaną z cyrkiem”. Na końcu formował się kondukt Rodziny i Domowników” podążający za „deską stołu niczym trumną”. W ostatnim dziele Kantor zamierzał bowiem antycypować i niejako wyreżyserować własną śmierć i pogrzeb.
Spektakl został zarejestrowany dla Teatru TV (emisja 9 kwietnia 1992).
Rafał Węgrzyniak
