Kalendarium

W Sussex w Wielkiej Brytanii zmarł angielski aktor Paul Scofield (ur. 21 stycznia 1922).

Wybitny zarówno w rolach teatralnych jak filmowych (Oscar i kilka innych nagród za rolę Thomasa Moore'a w Oto jest głowa zdrajcy Freda Zinnemanna według sztuki Roberta Bolta, 1966; tę samą rolę grał w uhonorowanej nagrodą inscenizacji na West Endzie w 1960), przedkładał teatr nad film. 

Debiutował w 1940 rolą w Pożądaniu w cieniu wiązów  Eugene'a O'Neilla w Westminster Theatre, później grał w Birmingham i w Shakespeare Memorial Theatre w Stratfordzie (Perykles, książę Tyru, 1947). Już u progu kariery porównywany był z Laurence'em Olivierem. W 1947 zagrał Hamleta w inscenizacji  Royal National Theatre. Choć za jego specjalność uznawano role w wielkiej klasyce, był aktorem uniwersalnym. W szczytowym okresie kariery grał zarówno w musicalu (Expresso Bongo, 1958), jak i w roli tytułowej w głośnej inscenizacji Króla Leara w reż. Petera Brooka (1962, wersja filmowa w 1971 wiele zawdzięcza esejowi Jana Kotta „Król Lear”, czyli  Końcówka).  Oprócz tytułowej roli w Volpone Bena Johnsona w reż. Petera Halla (1977) zapamiętano jego role w repertuarze współczesnym, obok wspomnianego Morusa w dramacie Bolta były to m.in. Charlie w Schodach Charelsa Dyera (Royal Shakespeare Company, 1966), Laurie w A Hotel in Amsterdam Johna Osborne'a  (1968), Salieri w prapremierowej inscenizacji Amadeusza Petera Shaffera (1979). 

W przeprowadzonej w 2004 ankiecie wśród aktorów Royal Shakespeare Company Król Lear ze Scofieldem w roli tytułowej został uznany za najlepsze przedstawienie szekspirowskie w historii.