4 maja 1973
Nadobnisie i koczkodany – prapremiera w Cricot 2
Kraków: prapremiera Nadobniś i koczkodanów Stanisława I. Witkiewicza w inscenizacji Tadeusza Kantora w Cricot 2.
Spektakl miał być realizacją idei „teatru niemożliwego” do ogarnięcia przez widzów. Toczyć się bowiem miał w szatni z rzeźnickimi hakami zasłoniętej rozsuwanymi drzwiami. Dwaj Szatniarze musztrowali widzów i części z nich kazali się przeobrazić w czterdziestu Mandelbaumów ukazanych jako ortodoksyjni Żydzi z brodami i pejsami. Zofia w cielistym trykocie zamykana była w klatce dla kur. Na Pandeusza polowała Bestia Domestica z ogromną łapką na szczury. Tarkwiniusz przewracał się, bo miał drugą głowę pomiędzy nogami. Jeden z kochanków Zofii, Sir Grant Blaguewell-Padlock chodził z kościotrupem, a inny, Graf Czubinin Zalatajew w mundurze białogwardzisty, wielokrotnie strzelał sobie z rewolweru w skroń przy akompaniamencie melodii granej przez Cygana na skrzypcach.
Rafał Węgrzyniak
