14 września 1956
Święto Winkelrida Andrzejewskiego i Zagórskiego – prapremiera
Łódź, Teatr Nowy: prapremiera Święta Winkelrida Jerzego Andrzejewskiego i Jerzego Zagórskiego w inscenizacji Kazimierza Dejmka i scenografii Józefa Rachwalskiego z muzyką Tomasza Kiesewettera; Bogdan Baer w roli Konrada Winkelrieda, Andrzej Szalawski jako Burmistrz, Wiesława Mazurkiewicz – Agnieszka, Józef Pilarski – Poseł Królowej Portugalii.
Dramat Andrzejewskiego i Zagórskiego napisany w czasie wojny i dziejący się w Szwajcarii posłużył Dejmkowi do stworzenia satyry na rodzimy stalinizm z jego ceremoniami i propagandą, a także nagły odwrót od niego. Zmieniający w zakończeniu pogląd na sytuację polityczną, przechodzący na stronę zbuntowanych obywateli, aby zachować stanowisko Burmistrz miał rysy premiera Józefa Cyrankiewicz tym bardziej, że jego żona Agnieszka została ucharakteryzowana na Ninę Andrycz. W trakcie przemówienia Posła Królowej Portugalii orkiestra grała początkowo hymn Związku Sowieckiego. W ostatniej kwestii Burmistrz oświadczał, że musi „zaznajomić się z ruchem ideowym, na którego czele” właśnie stanął.
Przedstawienie zagrano 82 razy.
Rafał Węgrzyniak
