20 czerwca 1981
Oskarżony: Czerwiec Pięćdziesiątsześć
Poznań, Teatr Nowy: premiera widowiska Oskarżony: Czerwiec Pięćdziesiątsześć według scenariusza Izabelli Cywińskiej i Włodzimierza Branieckiego, w reżyserii Cywińskiej i Janusza Michałowskiego, w scenografii Michała Kowarskiego.
Spektakl był przypomnieniem antykomunistycznych protestów społecznych w czerwcu 1956 w Poznaniu poprzez odtworzenie procesów jego uczestników. Otwierała go pantomimiczna etiuda ukazująca komunistyczne ceremonie przed ogromną czerwoną trybuną na której stali reprezentanci władz. Następnie owa trybuna stawała się sędziowskim stołem przed którym zeznawali oskarżeni i świadkowie oraz występowali prokuratorzy i obrońcy. Na końcu przez głośniki słychać było przemówienie Władysława Gomułki na VIII plenum KC PZPR w październiku 1956 zapowiadające proces destalinizacji i dokonujące rehabilitacji robotników uczestniczących w poznańskim proteście.
W czasie wielkiej owacji na zakończenie spektaklu wywołano Izę [Izabellę Cywińską], a ta zaprosiła na scenę ludzi, którzy byli prawdziwymi uczestnikami poznańskiego Czerwca. Prosiła ich z nazwiska, oni wychodzili na scenę, a tam aktorzy, którzy przed chwilą grali ich postacie, podchodzili, obejmowali i całowali […]. Na koniec spotkania śpiewaliśmy hymn i »Rotę«. Wszyscy płakali ze wzruszenia, ciśnienie było nie do wytrzymania. Ja jestem odporny, jak mi się wydaje, na takie patriotyczne sytuacje, ale też płakałem. Jacek Kuroń, „Gwiezdny czas” (cyt. za: cyryl.poznan.pl)
Mówiona encyklopedia teatru polskiego
Rafał Węgrzyniak