23 kwietnia 1988
Nigdy tu już nie powrócę Tadeusza Kantora
Mediolan: premiera Nigdy tu już nie powrócę „spektaklu” Tadeusza Kantora w Cricot 2 w Mediolanie.
Kantor przywołał w tym spektaklu śmierć Ojca w obozie w Auschwitz w 1942, Zagładę Żydów, swój niedoszły ślub z Wandą Baczyńską oraz podziemny spektakl Powrotu Odysa Stanisława Wyspiańskiego w 1944 w Krakowie. Na scenie będącej knajpą pojawiały się ponadto postacie z innych przedstawień Kantora: Kurki Wodnej, Nadobniś i koczkodanów, Gdzie są niegdysiejsze śniegi, Wielopola, Wielopola oraz Niech szczezną artyści. W zakończeniu niemal wszystkie postacie zasiadały w ławkach z Umarłej klasy a Ulisses zabijał je przy pomocy łuku połączonego z karabinem maszynowym. Następnie zgładzeni podążali za Łodzią Charona z metalowej wanny. Wreszcie przykrywani były czarnym płótnem pod okiem Tej Pani, czyli Śmierci.
Spektakl został zarejestrowany dla Teatru TV (emisja 19 kwietnia 1990).
Rafał Węgrzyniak
