Autorzy

Trwa wczytywanie

Zenon Laurentowski

LAURENTOWSKI Zenon Franciszek (2 XII 1909 Poznań - 11 VII 1965 Warszawa), aktor, dyr. teatru. Był synem Franciszka L. i Weroniki z Grusiewiczów. W 1928 rozpoczął studia humanistyczne na Uniw. Poznańskim. W 1930 debiutował w T. Nowym w Pozna­niu. W 1931 zdał eksternistyczny egzamin aktorski. Wy­stępował: w 1930-32 w T. Nowym i T. Komedii Mu­zycznej w Poznaniu, w sez. 1932/33 w pozn. T. Polskim, w sez. 1933/34 w T. Narodowym w Toruniu, w 1934-36 znów w T. Nowym w Poznaniu. W 1936-39 pracował jako dziennikarz i urzędnik oraz był kierownikiem lit. T. Marionetek i Sceny Letniej w Ogrodzie Zoologicz­nym w Poznaniu. W 1939 został wysiedlony z Pozna­nia; okres okupacji niem. spędził w Łowiczu. W 1945 objął stanowisko referenta kultury i sztuki pow. ło­wickiego i zorganizował z przebywającymi w Łowiczu aktorami T. Ludowy Ziemi Łowickiej (premiera w lu­tym tego roku - "Lekkomyślna siostra"). Pod koniec 1945 wrócił do Poznania i objął kierownictwo artyst. Miejskiego T. dla Młodzieży. W 1946-49 występował w T. Nowym i T. Komedii Muzycznej w Poznaniu oraz współpracował z klubami lit. "Kukułka Poznań­ska" i "Maska". W sez. 1949/50 był wicedyr. i akto­rem T. im. Żeromskiego w Kielcach i Radomiu. Od 1950 występował w Warszawie: w T. Domu Wojska Polskiego (1950-51) i w T. Ludowym (1951-65). Średniego wzrostu, tęgi, o okrągłej, rumianej twarzy, jowialnej, pogodnej i śmiesznej, grał role charaktery­styczne, często komiczne; ważniejsze: Jenialkiewicz ("Wielki człowiek do małych interesów"), Zagłoba ("Pan Wołodyjowski"), Doolitle ("Pygmalion"), Mrozik ("Wesele Fonsia"), Mazurkiewicz ("Żołnierz królowej Madagaska­ru"), Argan ("Chory z urojenia"), Bartolo ("Cyrulik se­wilski"), Podkolesin ("Ożenek"), Miechodmuch ("Krako­wiacy i Górale"). Pisywał piosenki, satyry, utwory estradowe, felietony teatr., opracowywał adaptacje scen. i przeróbki sztuk, m.in. napisał bajkę "Kot w bu­tach".
Bibl.: Almanach 1964/65; Teatr 1965 nr 20; Afisze i programy, IS PAN; Akta SPATiF.
Ikon.: J. Żebrowski: L. jako Wuj (Panna Rosita), rys., Express wiecz. 1955 nr 272.
Film.: 1957 - Szkice węglem.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

2 zdjęcia w zbiorach :+

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji