Autorzy

Michael Vincente GAZZO
(ur. 5 kwietnia 1923, Hillside, New Jersey, Stany Zjednoczone
- zm. 14 lutego 1995, Los Angeles, Kalifornia, Stany Zjednoczone)
Amerykański aktor i dramatopisarz. Podczas II wojny światowej walczył w amerykańskich wojskach powietrznych (US Army Air Force). Po wojnie, na mocy ustawy o uprawnieniach weteranów GI Bill, mającej między innymi ułatwić podjęcie nauki wracającym z wojny żołnierzom, uczęszczał na kursy "Erwin Piscator's Dramatic Workshop". Aktorstwa uczył się w Actors Studio w Nowym Jorku.
Karierę zaczął jako dramatopisarz. Jego sztuka o uzależnieniu narkotykowym "Kapelusz pełen deszczu" (1955) odniosła wielki sukces na Broadwayu, gdzie zagrano ją 389 razy. Aktorzy kreujący dwie główne męskie role otrzymali nominacje do nagrody Tony Award. Niestety, druga sztuka Gazzo (i zarazem ostatnia) "The Night Circus" (1958) zrobiła klapę i zagrano ją na Broadwayu zaledwie siedem razy.
"Kapelusz pełen deszczu" został w 1957 sfilmowany przez znanego reżysera, laureata Oscara, Freda Zinnemanna. Aktor Anthony Franciosa (który grał także w wersji teatralnej) dostał za rolę w filmie nominację do Oscara. Po tym sukcesie Gazzo zajął się pisaniem scenariuszy filmowych, między innymi napisał dla Elvisa Presleya scenariusz "Króla Kreola" ("King Creole", 1958).
Przez resztę życia Gazzo był głównie aktorem. Debiutował wcześniej, w 1953 roku, epizodyczną rolą w filmie "Robert Montgomery Presents". Masywna, przysadzista sylwetka i szczególny tembr głosu uczyniły z niego (zwłaszcza w latach siedemdziesiatych) wziętego aktora charakterystycznego.
Największą i najgłośniejszą rolą Gazzo stała się kreacja postaci Frankie Pentageliego w drugiej części "Ojca chrzestnego". Gdy Richard S. Castellano z powodów finansowych odmówił kontynuowania roli Clemenzy, w części II postać tę uśmiercono, a Gazzo objął rolę jego następcy w rodzinie Corleone i stworzył znakomitą postać mafiosa w starym stylu. Za tę rolę otrzymał Oscara w kategorii "najlepszy aktor drugoplanowy" (1975).
Następnie Gazzo kontynuował pracę w filmie, najczęściej grając bossów mafijnych i inne postacie kryminalistów. Próbował odmienić ten jednostronny wizerunek, występując często w filmach telewizyjnych w rolach pozytywnych.
W telewizji grał między innymi w takich filmach i miniserialach, jak "Beggarman Thief" (1979), "The Winter of Our Discontent" (1981), "Blood Feud" (1983).
Łącznie zagrał w około sześćdziesięciu filmach.