Na "Audiencji" u Havela czyli mocny akcent na zakończenie
Nie zdarzy się pewnie, by jakikolwiek jeszcze spektakl tak idealnie współgra! z czasem: oto kandydat na prezydenta Czechosłowacji Vaelav Havel wyznacza dziś tranobrzeżanom pierwszą audiencję "Audiencję"...
Żeby było bardziej skomplikowanie i politycznie: tę polską prapremierę, która odbyła się w warszawskim Teatrze Powszechnym w 1981 roku przerwał stan. wojenny. Odbyła się ona zresztą w sposób nie całkiem oficjalny: brak było zapowiedzi prasowych, afiszów, programów, a potem recenzji; po jedenastu spektaklach "Audiencja", "Prostest" i "Vernisaż" - trzy jednoaktówki zeszły ze sceny, by wrócić dopiero po ośmiu latach. Na ten powrót mocno tymczasem pracowała rzeczywistość. Gdy spektakl wznowiono w lutym 1989- Havela, sygnatariusza Karty 77 akurat aresztowano pod zarzutem kierowania lutową manifestacją na Placu Vaclava i skazano na karę więzienia; gdy grają go aktorzy w Tarnobrzegu Havel prowadzi kampanię wyborczą w blaskach jupiterów telewizji całego świata...
W "Audiencji" natomiast dwaj protagoniści toczą dialog - groteskę nowomowy, . gdzie pycha walczy ze skromnością, strach z odwagą, kłamstwo z prawdą. Toczą go na zapleczu prowincjonalnego browaru wśród butelek i kufli z piwem; szef Browarnik - chłop równiacha, którego gra Kazimierz Kaczor i Waniek - pisarz, który tu znalazł , chwilowe zajęcie - Mariusz Benoit. Ascetyczna surowość zapisu tego dialogu, kończącego się pytaniem o godność ludzką, stawia Havela w rzędzie dramaturgów - dokumentalistów swojej epoki.
W "Proteście" - drugiej jednoaktówce zobaczymy ponownie Mariusza Benoit i Wacława Kowalskiego.
Sztukę reżyserował Feliks Falk.
I w ten sposób kończy się mocnym akcentem XII Barbórkowa Drama Teatralna w Tarnobrzegu.
Uczestniczyło w niej kilka znakomitych teatrów . - "Ateneum", "Dramatyczny", "Powszechny", "Rampa", "Kwadrat" i "Komedia" - z Warszawy oraz Teatr im. Jaracza z Łodzi i "Teatr Stu" z Krakowa, przewinęło się kilkudziesięciu aktorów o znanych nazwiskach, tworząc w niektórych spektaklach znakomite kreacje, paru wybitnych reżyserów i repertuar nader różnorodny, jeśli brać pod uwagę całość wielkiej imprezy, czyli Dramę Dużą i Małą, choć układał się on jakby dwupasmowo: w ciąg zabawnej komedii albo też w propozycje teatru politycznie zaangażowanego.
Porównań więc pobić nawet nie wypada - trzeba natomiast oddać honory domowi, czyli organizatorom imprezy, że nie szczędzili starań, by ściągnąć do Tarnobrzega wszystko co najlepsze albo przynajmniej wszystko o czym głośno w teatrze polskim ostatnich lat.
I w ten sposób na dwóch scenach w ciągu jednego miesiąca odbyło się około, pół setki przedstawień siedemnastu spektakli dla około dwudziestu tysięcy widzów.
Ile ich będzie w przyszłym roku skoro Barbórkowa Drama Teatralna z wiekiem ogromnieje i przyciąga widza coraz atrakcyjniejszą ofertą teatralną? Sprawdzimy dokładnie za rok, w okolicach Barbórkowego święta.
