Tęsknota za lepszym życiem
To będzie warszawski debiut reżyserski Pawła Miśkiewicza
Jak zauważył tłumacz Adam Tam, "Płatonow" jest "źródłem i kluczem dramaturgii czechowowskiej". Jak w żadnym innym ze swoich dramatów, Czechow zaproponował tu niezwykłą huśtawkę nastrojów: od wzniosłości po śmieszność, od tragedii po farsę. Postaci "Płatonowa" miotają się bezsilnie w zaklętym kręgu niemożności, a autor bezlitośnie, i nie bez sarkastycznej satysfakcji, obnaża stopniowo ich drobne słabostki i wielkie wady Premierę tej sztuki przygotował Teatr Dramatyczny. Reżyseruje - po raz pierwszy w Warszawie - Paweł Miśkiewicz. Autorem muzyki jest Lech Jankowski, scenografii - Barbara Hanicka. W roli tytułowej wystąpi Andrzej Chyra.
Oto gdzieś na głębokiej rosyjskiej prowincji, w salonie ponętnej wdowy, Generałowej Anny Wojnicew (Danuta Stenka), pojawia się nauczyciel wiejski Michał Płatonow z młodziutką, naiwną żoną Saszą (Agnieszka Roszkowska). Inteligentny i dowcipny szybko staje się ośrodkiem zainteresowania gości i celem zabiegów pań. Jego względów zaczną się dopraszać: wdowa - Generałowa Wojnicew, mężatka - Sonia (Maja Ostaszewska), żona pasierba Generałowej Sergiusza Wojnicewa (Marcin Dorociński) oraz panna - Maria Grekow (Natasza Sierocka), osoba o zachwianej równowadze emocjonalnej, zdziwaczała w staropanieństwie. Płatonow zrazu bawi się sytuacją, a potem rzuca się w wir romansów. Sytuacja prowincjonalnego casanowy ni to fascynuje go i bawi, ni to drażni i boli. Wkrótce przerośnie jednak jego wątłe siły...
Paweł Miśkiewicz przeniósł akcję "Płatonowa" w przestrzeń kurortu. Tu bohaterowie oczekują na ozdrowienie i duchową przemianę. Jedzą, piją, filozofują, tęsknią za lepszym życiem, by wreszcie pofolgować skrywanym namiętnościom i rzucić się w to, co najbardziej dostępne - w wir miłosnych podchodów. Poranek, co prawda, przynosi otrzeźwienie, jednak nie ukojenie starych i nowych ran duszy.
"Płatonow" to wciąż aktualna, dynamiczna, uniwersalna i jak najbardziej współczesna opowieść o poszukiwaniu miłości, tożsamości. Ta wczesna sztuka Czechowa przeżywa w Polsce swoisty renesans. Jerzy Jarocki we wrocławskim Teatrze Polskim inscenizował go w dwóch wersjach: w 1993 r. (z Jackiem Mikołajczakiem) i w 1996 r. (z Mariuszem Bonaszewskim). To drugie przedstawienie "Płatonow. Akt pominięty" przeniósł nawet do Teatru TV Wcześniej, w 1992 r., przysposobił je na mały ekran Andrzej Domalik (ze Zbigniewem Zamachowskim). W jeszcze starszej wersji telewizyjnej, Bogdana Hussakowskiego z 1976 r., Płatonowa grał Jerzy Trela, Wczesny utwór Czechowa zainspirował także Krystiana Lupę do wystawienia go w dwóch różnych wersjach obsadowych i inscenizacyjnych: "Płatonow wiśniowy i oliwkowy", jako dyplom studentów PWST w Krakowie w 1996 r. (z Michałem Konarskim i Wojciechem Kalarusem). W 2000 r. na scenie Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie realizacji dramatu podjął się Grzegorz Wiśniewski (z Piotrem Grabowskim).
