Trudne zmagania z Czechowem
Teatrze Polskim, za dyrekcji Pawła Szkotaka, ma być więcej klasyki. Inaczej jednak, zdecydowanie nie tradycyjnie i przez pryzmat naszych współczesnych problemów ma być ona jednak zinterpretowana. I takim właśnie nowym spojrzeniem na Czechowa zaczął sezon artystyczny ten teatr. Wybór padł na młodzieńczą, potwornie długą, wielowątkową i nieuporządkowaną fabularnie sztukę, czyli "Płatonowa" w reżyserii i adaptacji, mającego za sobą już kilka takich realizacji z na nowo odczytanej klasyki, Piotra Kruszczyńskiego. Rzecz w spektaklu Kruszczyńskiego dzieje się podczas spotkania pięknoduchów z ludźmi biznesu, w czasach wielkiej transformacji. Zdaniem reżysera, Rosja przeżywała taki okres przemian pod koniec XIX wieku, kiedy, to rodowe fortuny zaczęły przechodzić w ręce nuworyszy, i jedni stawali się biedakami, a inni - ludźmi biznesu. Zamiast nostalgicznej scenerii dworskiej Rosji, malowniczych brzózek i pohukiwania ptaków, pierwszy akt rozgrywa się w scenerii przywodzącej na myśl porównanie z "Księciem Niezłomnym". Tam, miejscem spotkania rycerzy ze średniowiecznej Portugalii był basen kąpielowy, tutaj miejscem spotkania inteligentów i ludzi biznesu jest sauna. Pierwsze sceny spektaklu wciągają nas i intrygują swoją dziwną atmosferą. Postacie są wyraźnie zarysowane, zwracają uwagę role charakterystyczne Trylecki - Michała Grudzińskiego, Sergiusz - Sebastiana Greka, Anna - Elżbiety Mrozińskiej. Drugi akt nie jest już tak elektryzujący, a w trzecim coraz bardziej widoczny staje się opór, jaki stawia Czechow swemu adaptatorowi. A pomysł na pokazywanie owych analogii między starą Rosją a współczesną Polską coraz mniejsze znajduje uzasadnienie w tekście. I do głosu dochodzi komedia o nieodpowiedzialnym za swe czyny Michale Płatonowie, nie umiejącym bronić się przed kobietami we wcale interesującej interpretacji Leszka Lichoty. Wydaje się, że reżyserowi zabrało odwagi w dokonywaniu radykalnych cięć i skrótów. Przedstawienie jest zbyt długie i jakby nieuporządkowane. A jego finał co najmniej ryzykowny teatralnie. Nie do końca udany, ale przecież na swój sposób interesujący jest to spektakl.
