"Gęsi i gąski"
Komedia w 5-ciu obrazach Michała Bałuckiego - Reżyseria Antoniego Piekarskiego - Dokoracje Witolda Małkowskiego
Nazwisko Bałuckiego nie obce jest publiczności toruńskiej: wszak w żywej jeszcze pamięci mamy jego komedię p. i "Klub kawalerów", która przecież cieszyła się wielkim powodzeniem. Dobrze więc postąpił dyr. Bracki, wystawiając drugi z kolei utwór Bałuckiego pt "Gęsi i gąski".
Komedia ta niewątpliwie wszystkim jest znana, a mimo to zawsze chętnie ją oglądamy, sytuacje pełne komizmu, nacechowano zdrowym humorem bawią nas i śmieszą.
Z uznaniem należy podnieść, że wykconanie "Gęsi i gąsek" na scenie Teatru Ziemi Pomorskiej jest pierwszorzędne. Cały zespół począwszy od reżysera a skończywszy na odtwórcach epizodów włożył całą swą duszę i starał się oddać intencje, autora.
Na czoło wykonawców wysuwa się oczywiście dyr. Bracka w roli Barbary Kłopotkiewiczowej. Każdy ruch, każde odezwanie się - jest wystudiowane, a jednak zupełnie naturalne. Dzielnie sekundował jej p. Piekarski jako "jej mąż". Był doskonały, podobnie jak już niegdyś jako ekonom Sapibrzuch w "Skalmierzankach". P. Łukowska dała dobrą sylwetkę naiwnej Joasi. P. Cybulski jako emerytowany profesor bezkonkurencyjny, a p. Ściborowa oddała postać energicznej i świadomej swych zadań córki jego, Maryni, z wielkim wdziękiem. Ciocia Belcia p. Małkowskiej "zagraniczna gęś" - była kapitalna. Doktor Figurowski p. Ilcewicza mniej się mógł podobać, za to p. Ładosiówna jako żona jego, Natalia, była kapitalna. Reszta wykonawców pp. Surzyński, Zwoliński, Radwan-Łodziński, Radwan-Łodzińska, Szyszko-Bohusz, Cybulska i Kuryłło bez zarzutu.
Reż. p. Piekarskiego wykazała wysoką klasę. Dekoracje p. Małkowskiego estetyczne; a z uznaniem należy podnieść szybką ich zmianę.
"Gęsi i gąski" na pewno będą się cieszyły rekordowym powodzeniem: są widowiskiem pięknym, pełnym zdrowego humoru - takim właśnie, które nigdy nie zawiedzie publiczności teatralnej.
