Miłosne kłótnie
"Bastien i Bastienne" w reż. Dariusza Paradowskiego w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Pisze Grażyna Antoniewicz w Dzienniku Bałtyckim.
Niebezpieczna uwodzicielska Markiza, zdradliwy młokos, naiwne dziewczątko, wuj czarodziej, czyli "Bastien i Bastienne" - jednoaktowa opera komiczna Mozarta [na zdjęciu].
Wolfgang Amadeusz skomponował ją w wieku 12 lat, podczas pobytu w Wiedniu, na zamówienie słynnego magnetyzera Franza Mesmera. Ta sentymentalna sielanka, pomimo naiwnej treści jest wykonywana po dzień dzisiejszy, a to ze względu na piękną muzykę.
W Muzeum Narodowym w Gdańsku w niedzielę [20 lutego] odbyła się premiera "Bastien i Bastienne". W roli wuja - maga zobaczyliśmy Piotra Lempę (solistę Opery Bałtyckiej), w pozostałych - studentów Akademii Muzycznej. Było to bowiem przedstawienie dyplomowe dla niektórych studentów wydziału wokalno-aktorskiego Akademi Muzycznej.
Na scenie zadebiutowała Dorota Bronikowska. Ma ona śliczny dzwonkowy sopran, idealny do zaśpiewania roli młodej Bastienki. Rafał Grozdew, jako zdradziecki ukochany, też był znakomity.
Reżyser, znany sopranista i pedagog Dariusz Paradowski, nie chciał, aby ta opera pasterska była zbyt archaiczna. Zmienił więc nieco libretto. Przeniósł akcję do salonu, dodał nieme postacie: Markizy i pary komicznych służących. Zabieg ciekawy, choć jego wykonanie budzi lekkie zastrzeżenia. Służąca na scenie jest trochę zbyt bezczelna, a służący zbyt ekspresyjnie udaje pijanego. Nadmierną szarżą postacie te odwracają uwagę. Ale wystarczy lekko powściągnąć temperament sceniczny i będzie dobrze.
Odświeżoną ,Bastienkę" ogląda się znakomicie. Reżyserowi udało się stworzyć teatr bez sztampy. Wykonawcy zachwycają muzykalnością i świeżością. Piękne są kostiumy, zwłaszcza suknia Markizy. Podobała się scenografia i światła. Naprawdę polecam "Bastien i Bastienne". Komedia będzie jeszcze grana w tym tygodniu.
