Pejzażowe rozmowy
- Ludzie ciągle pytają, co dał mi Grotowski. Odpowiadam wtedy, że nauczył mnie pracowitości - mówiła MAJA KOMOROWSKA podczas spotkania z publicznością we Wrocławiu.
O aktorstwie, ale też o cudownych, ciepłych rozmowach z czwórką swoich wnuków opowiadała wczoraj [21 lutego] w Ośrodku Grotowskiego Maja Komorowska [na zdjęciu], słynna teatralna i telewizyjna gwiazda filmów Zanussiego, Wajdy i Konwickiego.
Do Ośrodka przyjechała razem z Barbarą Osterloff, autorką tomu "Pejzaż. Rozmowy z Mają Komorowską". Energiczna i życzliwa, szczególnie serdecznie witała wrocławskich przyjaciół z dawnych lat, którzy przyszli jej posłuchać. Czytała długie fragmenty książki, opowiadające m.in. o współpracy z Jerzym Grotowskim i Jerzym Jarockim. - Ludzie ciągle pytają, co dał mi Grotowski. Odpowiadam wtedy, że nauczył mnie pracowitości - mówiła.
"Pejzaż..." co prawda nie jest spisem plotek z prywatnego życia gwiazdy, tylko świetnym materiałem do studiów nad jej zawodem, ale przed wrocławianami uchyliła rąbka tajemnicy chroniącej prywatność. - Żadna rola tyle mnie nie kosztowała, co te zagrane dla wnuków. Dla nich musiałam być raz lekarzem, raz weterynarzem, raz złodziejem - śmiała się. Wspominała, jak podczas swego pobytu we Wrocławiu (tu pracowała w teatrach: Laboratorium, Polskim i Współczesnym) jeździła tramwajem na Księże Małe, wożąc do przedszkola syna. - Z okna tramwaju widzieliśmy dzieci pod opieką zakonnic prowadzących dom dziecka. Paweł zapytał mnie, co to za dzieci. Odpowiedziałam, że takie, które nie mają mamy i taty. Mój mały syn stwierdził, że są szczęśliwe. Zaniepokoiłam się, że jego pytanie świadczy o tym, że jestem złą matką, i zapytałam, dlaczego tak uważa. "Mamo, bo im nikt już nie umrze", odpowiedział mi wtedy. Jak przyjeżdżam do Wrocławia, przypominają mi się wszyscy ludzie, których już nie ma - opowiadała.
