Artykuły

Na deskach warszawskiego Teatru Buffo wystawiono niezwykle popularną komedię sytuacyjną autorstwa francuskiego dramatopisarza Marca Camolettiego "Boeing Boeing" (znaną także pod tytułem "Latające narzeczone"). Sztuka - pokazywana jest na świecie od 1960 r. - doczekała się już prawie 18 tys. wystawień i na trwałe wpisała się do teatralnego kanonu. Polska publiczność zawdzięcza obecnie radość z oglądania tej "francuskiej komediowej rekordzistki" reżyserowi Gabrielowi Gietzky'emu, a także autorowi polskiej adaptacji i tłumaczowi w jednej osobie - Bartoszowi Wierzbięcie, znanemu twórcy kultowych dziś dialogów do filmów animowanych takich jak "Shrek", "Rybki z ferajny" czy "Madagaskar". Czegóż więc można spodziewać się po przedstawieniu w Buffo? Z całą pewnością - dobrej zabawy! Bo zabawna intryga, świetne dialogi i doborowa obsada pozwalają na spędzenie w teatrze naprawdę przyjemnego wieczoru.

Głównym bohaterem komedii "Boeing Boeing" jest Maks (Szymon Bobrowski) - cyniczny, wyrachowany i wygodnicki amancik-lowelasik. Maks ma aż trzy narzeczone jednocześnie. Wszystkie są stewardesami, a każda z nich jest przekonana, że to ona jest tą jedną jedyną: Amerykanka Janet (Olga Bołądź) z American Airlines, Jola (Dominika Figurska) z Polskich Linii Lotniczych LOT oraz Johanna (Magdalena Boczarska) z niemieckiej Lufthansy. Dzięki precyzyjnemu kalendarzowi międzynarodowego ruchu lotniczegoMaks potrafi tak organizować wizyty swoich kochanek, by kobiety nie spotkały się w jego warszawskim mieszkaniu. Każda spędza tu tylko dwa dni w tygodniu (w przerwach między lotami) i każda czuje się jak u siebie. Ma zapewnione ulubione jedzenie, zaciszną i posprzątaną sypialnię oraz narzeczonego u boku. Wszystko to za sprawą wyjątkowo oryginalnej gospodyni - Ukrainki Nadii, która pomaga Maksowi nie pogubić się w wymyślonym przez niego systemie opartym na strefach czasowych. Ten perfekcyjny system Maks zamierza zaprezentowaćswojemu przyjacielowi z liceum - niezbyt bystremu Pawłowi (Łukasz Simlat), który przybywa z niezapowiedzianą wizytą do Warszawy i zatrzymuje się u dawnego kumpla. Paweł to poczciwiec i nieudacznik, któremu nie bardzo układają się relacje z kobietami. Marzy o dobrej żonie i świętym spokoju, dlatego szokuje go postawa życiowa Maksa - przede wszystkim zarządzająca domem (i właścicielem!) służąca o ciętym języku oraz jego trzy "równoległe narzeczone". Do brawurowego popisu jednak nie dojdzie, bo z powodu niewielkich zmian w ruchu lotniczym okaże się, że wszystkie wybranki Maksa zjawią się w jego mieszkaniu niemal w tej samej chwili. Paweł - wiedziony męską solidarnością - będzie zmuszony pomóc Maksowi wybrnąć z tej trudnej sytuacji. Rozpocznie się prawdziwa walka z samolotami, czasem i kobietami Początkowo spektakl toczy się niespiesznie, ale z minuty na minutę rozkręca się. Poszczególne sekwencje grane są w dobrym tempie: scena goni scenę, intryga się zapętla, świat sceniczny wraz z bohaterami wiruje przed oczami, a klęska wisi w powietrzu. Dokładnie tak, jak w rasowej komedii być powinno! Aktorzy także świetnie wcielają się w swoje postacie - umiejętnie je dynamizują, a przede wszystkim nadają im wyraźny rys charakterologiczny i komiczny.

Maks Bobrowskiego jest nieszkodliwym cwaniakiem-panikarzem, Paweł w wykonaniu Simlata - uroczym facetem, który w zabawny sposób odkrywa swoją zapomnianą męskość. Janet Olgi Bołądź to typowa Amerykanka, obżerająca się pancake i czyhająca na narzeczonego z grubym portfelem, z kolei Jola Figurskiej to głupia blondyneczka, która piszczy na widok swojego ukochanego, ciągle poprawiając makaż, a Johanna Boczarskiej to z jednej strony ponętna kobietka z krągłościami, z drugiej zaś - stereotypowa przedstawicielka władczej, powściągliwej i szorstkiej Niemki. Nad wszystkimi króluje jednak postać Nadii. Ta ironiczna, pełna sarkazmu i powtarzająca do znudzenia: Piekło! Piekło! służąca ze Wschodu okaże się osobą najbardziej zaskakującą, tajemniczą i... śmieszną. Bo ta rola to prawdziwe arcydzieło komediowe! I choćby dlatego, warto wybrać się na "Boeing Boeing"!