Zdzisław Skowroński "Mistrz"
Zdzisława Skowrońskiego znamy przede wszystkim jako autora komedii par excellence współczesnych, odpowiadających nieraz w trybie natychmiastowym na palące zagadnienia dnia dzisiejszego. W "Imieninach pana dyrektora" autor tępi zakłamanie i oportunizm, w "Maturzystach" - dyrygowanie ludźmi i tzw, lakiernictwo, w "Kuglarzach" - frazesowiczów i kombinatorów. W ".Mistrzu" Skowroński sieknął po inną tematyką. Inaczej także ją ujął. Postawił przed sobą problem psychologiczny, dotyczący warsztatu twórczego. Bohaterem jego sztuki jest aktor, występujący w roili Mackbeta; reżyser tuż przed premierą zgłasza zasadnicze zastrzeżenia do słynnego monologu ze sztyletem, uważa, że aktor podkłada tutaj inną treść, że fałszuje tekst od strony psychologicznej. W tym momencie otwiera się drugi plan sztuki: cofamy się o dwadzieścia lat gdy ten sam monolog, wypowiedziany w zupełnie innych okolicznościach, uratował pewnemu aktorowi życie. Nie sama jednak akcja jest w tym utworze najistotniejsza, Dla autora ważniejsze są inne problemy: jak to się dzieje, że ta sama interpretacja może wzbudzać tak różne reakcje - w tym wypadku reżysera i krytyka, następnie - w jakim stopniu interpretacja aktorska może być uwarunkowana bardzo silnym, choć nawet odległym w czasie przeżyciem, które na tę interpretację jak gdyby się nakłada.
Za widowisko ZDZISŁAW SKOWROŃSKI, JERZY ANTCZAK i JANUSZ WARNECKI otrzymali w 1970 r. Nagrodę Państwową, Ponadto w 1966 r, "Mistrz" został wyróżniony nagrodą "PRIX ITALIA".
