Warszawa. Taneczny weekend
eferte_poleca najbliższe spektakle teatrów tańca.
TEATR AMAREYA
5 listopada 2009, godz. 19.00, WARSZAWA - STUDIUM TEATRALNE, ul. Lubelska 30/32, Warszawa
TRIBUTE to J.S. (solo Agnieszka Kamińska)
FACELESS (solo Katarzyna J. Pastuszak)
Bilety w cenie 10 zł do nabycia przed spektaklem w Studium Teatralnym
XVI Międzynarodowe Spotkania Szuki Akcji Rozdroże 2009 / CSW
4 listopada 2009, godz. 18.00 i 20.00, CSW Zamek Ujazdowski, ul. Jazdów 2
Čekárna - spektakl Międzynarodowego Studia Teatralnego "Farma v jeskyni" z Pragi
7 i 8 listopada, godz. 19.00, Teatr Studium Teatralne, ul. Lubelska 30/32
Król kier znów na wylocie - spektakl teatru Studium Teatralne z Warszawy
po pierwszej prezentacji spektaklu spotkanie artystów z widzami
12 listopada, godz. 18.00, CSW Zamek Ujazdowski, ul. Jazdów 2
spotkanie z choreografką Lenką Ottovą, kierującą zespołe DOT 504 z Pragi, ilustrowane projekcją zapisów spektakli
13 i 14 listopada, godz. 19.00, CSW Zamek Ujazdowski, ul. Jazdów 2
100 Wounded Tears - spektakl taneczny zespołu DOT 504 z Pragi
po pierwszej prezentacji spektaklu spotkanie artystów z widzami
6 listopada 2009, godz. 19.00, Centralny Basen Artystyczny, ul. Konopnickiej 6, Warszawa
premiera filmu Zuzanna
Meandrująca rzeka Akademicki Teatr Tańca, chor. Jacek Owczarek
Trzcina - choreografia: Tomasz Wierzgacz / taniec: Anna Wytych-Wierzgacz, Jacek Owczarek
...jesteś...kim...? - Radosław Stępniak
Akademicki Teatr Tańca w ramach premiery filmu "Zuzanna" (reż. Daria Kopiec)
zaprasza na warszawski pokaz przedstawienia "Meandrująca rzeka"
w choreografii Jacka Owczarka (premiera 20 czerwca 2009, Łódź).
Wykonują: Anna Skolimowska, Urszula Borowiak, Mariola Benesz, Joanna Jaworska,
Marta Kula, Magdalena Paszkiewicz, Marta Złotnikiewicz, Martyna Jagodyńska,
Aleksandra Klimiuk.
wstęp wolny
7 listopada, godz. 19.00 / Okęcka Sala Widowiskowa / ul. 1 Sierpnia 36a, Warszawa
Teatr Tańca Alter
A co....
wstęp wolny
7 i 8 listopada 2009 r., o godz 19.15, Stara Prochoffnia, ul. Boleść 2, Warszawa
Innocent when You Dream (na zdjęciu)
muzyka: Tom Waits
pomysł i scenariusz Włodzimierz Kaczkowski
choreografia zbiorowa pod kierunkiem Elwiry Piorun
występują tancerze Teatru Tańca Zawirowania: Karolina Kroczak, Elwira Piorun, Bartek Figurski i Szymon Osiński
25 zł/ ulgowe i 30 zł/ normalne
http://www.staraprochownia.art.pl/repertuar.php
Laboratorium Improwizacji
7 i 8 listopada 2009 / Centrum Łowicka / ul. Łowicka 21
warsztaty Aitana Cordero / Hiszpania
7.11 - 18.00 - 21.00
8.11 - 12.00 - 15.00 / 16.00 pokaz
informacje i zapisy: ite@onet.eu, tel. 605 170 258
warszataty bezpłatne
9 listopada 2009, godz. 20.00, klubdgw, Al. Niepodległości 141 / wstęp wolny
warszawskie wieczory teatru tańca / WW.TT
mufmi
puste miejsca
koncepcja, poszukiwania, choreografia i reżyseria: Anna Piotrowska
kreacja przestrzeni i wykonanie: mufmi teatr tańca
Puste miejsca, czyli stare kino Klubu DGW (przy Al. Niepodległości 141 w Warszawie). Miejsce dobrze znane warszawskiej widowni. Jest to bardzo specyficzna przestrzeń i dlatego patrząc na pustą widownię Anna Piotrowska zainspirowała się miejscem i przygotowuje specjalnie przedstawienie, w którym będzie badała możliwości przestrzenne, jakie daje sala widowiskowa kina Klubu DGW.
"Puste miejsca" - ilu ludzi przychodzi, ilu odchodzi, ilu zasypia, ilu zapomina, ilu się cieszy, a ilu płacze. Fotele skrzypią - są prostą muzyką dawnych czasów, dawnych pamięci. Czy puste miejsca pozostają puste, czy też przez chwilę można je wypełnić, by na nowo opuścić i zostawić. Czy jest do czego wracać? Czy jest za czym tęsknić. Pomysł na przedstawienie zrodził się z działań związanych z pamięcią miejsca, czy też site specific art.
Anna Nowicka
The no-body project (Nikt/Bez ciała/Bezcielesny projekt)
pomysł i realizacja: Anna Nowicka
muzyka: Primoż Boncina (na podstawie utworów Alvina Luciera i Franka Sinatry)
partnerzy: YANVII - Cesena (Włochy) and Zavod Vitkar (Słowenia)
specjalne podziękowania dla: Branko Potocana i Dragany Alfirevic, Mali Kline, Katji Legin;
"Właściwie, jeszcze jestem nikim. Po prostu jeszcze to przez jakiś czas będzie trwało. Ale chciałbym w przyszłości, po prostu, no jakoś tam odnaleźć to co się nazywa: "być człowiekiem."
(z filmu dokumentalnego K. Kieślowskiego "Gadające głowy")
"Sonzai-Kan" to w języku Japońskim: "Wyczuwać obecność czegoś lub kogoś". Co się dzieje, kiedy wzrok mówi nam, że widzimy człowieka, ale inne zmysły nie są w stanie go rozpoznać? Co czyni człowieka żywym? A z drugiej strony: jak się zachowuje ciało bez życia? Jak działa ciało pragnące życia? Co oznacza "być człowiekiem"? Co jest specyficzne dla każdego z nas? Co sprawia, że "ja" to "ja"?
Wszystkie te pytania pojawiają się i rozpływają w nieskończonym pomiędzy: pomiędzy życiem a śmiercią, na pograniczu rzeczywistości i iluzji, pomiędzy rolą performera i asystentki.
Przygotowuje scenę na prezentację znanej artystki. Widzowie stają się świadkami tych działań, czekają z niecierpliwością na "prawdziwe" przedstawienie. Przygotowania ciągną się w nieskończoność; nieustające "pomiędzy" - wszyscy uwięzieni w stanie zawieszenia. Oczekując na prawdziwe objawienie... Co jest jednak prawdziwe? Kto jest prawdziwy? Na scenie, gdzie leży granica pomiędzy prawdą a iluzją?
Praca jest inspirowana krótkim metrażem K. Kieślowskiego: "Gadające głowy", filmem dokumentalnym Phie Ambiego: "Mechaniczna miłość", oraz psychologią Jungowską i pracą ze snami.
