Artykuły

Przedstawienie miało premierę w lutym br. Pierwsze recenzje były wyjątkowo pochlebne. Spektakl pokazywano również w Wiedniu, gdzie odniósł duży sukces.

Andrzej Maria Marczewski już po raz czwarty inscenizuje dzieło Michaiła Bułhakowa. Tym razem postanowił zwrócić uwagę na dwa wątki powieści - apokryficzną opowieść o Jeszui Hanocri i Piłacie oraz na wątek Mistrza.

To pozwala odczytywać dzieło pisane w latach dwudziestych i trzydziestych naszego wieku jako moralitet na zakończenie stulecia; podsumowanie, zawierające w so­bie naukę na przyszłość. - Myślę, że ta realizacja jest najbardziej współczesna, uniwersalna. Świadomie zrezygnowałem z wątków dotyczących ówczesnej Moskwy. Nie mówię tu, że rzecz dzieje się w latach trzydziestych, nie pokazu­ję tamtego świata. Dzięki temu za­biegowi pozostało w spektaklu to, co najważniejsze w książce - coś, co sprawia, że Bułhakow znajduje się w grupie najwybitniejszych pi­sarzy naszego wieku - mówi reży­ser Andrzej Maria Marczewski.

Nowatorstwo spektaklu polega także na tym, że w roli pewnych postaci występują ci sami aktorzy. Mistrza i Jeszuę odtwarza Kuba Abrahamowicz, jako Małgorzata i Magdalena występuje Anna Samusionek, a w roli Wolanda i Piła­ta - Henryk Talar. - Nie tylko ci bohaterowie są grani przez jednego aktora. To cały układ, konsekwent­ny zabieg, którego celem jest próba przełożenia postaci z książki na plan realistyczny. Moje poprzednie inscenizacje były klasyczne. Tu po raz pierwszy nałożyłem dwa plany. Myślę, że to wzbogaci nie tylko wi­dza, ale także aktorów, pozwoli im patrzeć na świat z dwóch punktów widzenia - dodaje reżyser.

Miłośnik i wielki znawca prozy Bułhakowa Andrzej Drawicz pisał o "Mistrzu i Małgorzacie": "To nie tylko utwór literacki. To sposób na życie. Autor scedził w nim sens eg­zystencji. Zawarł i to, co zrobił wcześniej, i to, czego zrobić nie mógł. Skonfrontował z doświadczeniem zbiorowym. I odpowie­dział na pytanie: jak istnieć w sposób godny człowieka w czasach, które temu nie sprzyjają".