Emocje i pustka na dobry początek
"Rowerzyści" w reż. Anny Augustynowicz. Koprodukcja Teatru im. Jaracza w Łodzi i Teatru Współczesnego w Szczecinie oraz "Turyści" w reż. Piotra Ratajczaka Teatru Polskiego w Bydgoszczy na VIII Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy.
Chłopiec malujący trupy, odkrywanie bolesnych sekretów, kąpiel w wannie pełnej krwi, a do tego zdrady i niedostosowanie. Takie koszmary okraszone szczerym śmiechem rozpoczęły w piątek Festiwal Prapremier, udowadniając, że aktorsko przegląd rzeczywiście będzie mocny.
- To będzie eksperyment na widzu - zapowiadała piątkową prezentację "Rowerzystów" Volkera Schmidta reżyserka Anna Augustynowicz. - Potrzeba będzie wyobraźni, by dać się wciągnąć w niezwykłą grę na scenie.
Czekałam więc zwarta i gotowa na coś świeżego, zabawnego, zaskakującego. Przestrzeń przypominającą mroczną piaskownicę z czarnymi i srebrnymi elementami zapełniały kolejne postaci. (...). Początkowe sceny przypominały operę mydlaną, sitcom, z którym widzowie mogli mieć problem. Uśmiechnąć się? Wybuchnąć gromkim śmiechem? Wypełnić pustkę pomiędzy scenami emocjonalną reakcją? Potrzeba było kilkunastu minut, by naprawdę dać się wciągnąć w zabawę. I nie chodziło o wyobraźnię widza. Pomogły w tym proste, ale dobre pomysły: mroczna muzyka wykorzystywana w kontrastowych, zabawnych momentach, kamienna twarz aktora i wypowiadanie bezuczuciowo słów w chwili największego nagromadzenia wrażeń. Scenografia i rekwizyty pozwalały przenieść się w różne miejsca - od gabinetu ginekologicznego, przez supermarket, po wycieczkę rowerową po lesie.
Tekst "Rowerzystów", prócz paru naprawdę dobrych puent, mnie nie zachwycił - nie odkrywał nowych prawd, forsował przekroczone już granice obyczajowe, moralne, od początku dążąc do podkreślenia pustki. A ta już otaczała bohaterów - zimna jak zgromadzone do dekoracji aluminium i ciemna jak zastana przestrzeń.
(...)
Mimo to tekst pozostawał aktualny i, co najważniejsze, został świetnie zagrany. Słowa uznania należą się całemu zespołowi: intrygującej Beacie Zygarlickiej, porywającemu Arkadiuszowi Buszce, mocnej Joannie Matuszak i drażniącemu Przemysławowi Kozłowskiemu. Brawa także dla zdolnych młodych: Marcina Łuczaka i Agnieszki Więdłochy.
(...)
"Turystów" Artur Pałyga napisał z okazji benefisu trzech bydgoskich aktorów. Przygotował tekst, który pozwolił wykorzystać nie tylko kabaretowe umiejętności Mieczysława Franaszka, Jerzego Pożarowskiego i Mariana Jaskulskiego. Pałyga w zabawny, uroczo zadziorny sposób przedstawia historię trzech przyjaciół. Jego tekst aż kipi od sarkazmu wymieszanego czasem z dobrotliwą ironią. Dobrze oddaje realia, ale jeszcze lepiej radzi sobie z absurdalnymi wizjami. Trzech kumpli - Wiesio, Kazio i Miecio - wybiera się w podróż marzeń - do dawno niewidzianych lub upragnionych miejsc. Przemierzając kraj, dowiadują się, jak bardzo zmienił się świat, jak są niedostosowani, odkrywają bolesne sekrety i rozdrapią rany.
Sztuka rozpisana na trzech dojrzałych aktorów pozwoliła pokazać się każdemu z nich z jak najlepszej strony. Brylowali na scenie, pokazując świetny warsztat. Dobrze spisało się główne trio, ale też w rolę drugoplanową świetnie wcielił się Mirosław Guzowski, a lepiej jeszcze - Małgorzata Witkowska.
Obie piątkowe sztuki dały dość bolesną diagnozę: na nic starania, skoro i tak nic dobrego nas nie czeka. Dały też niezawodny lek na tę przypadłość: śmiech - na pozór z scenicznych postaci, w rzeczywistości - z siebie samych.
Całość w Gazecie Wyborczej - Bydgoszcz.
Na zdjęciu: "Rowerzyści"
