Usta Micka Jaggera
Tragikomiczna opowieść o życiu w świecie pozorów, drobnych oszustw i wielkich kłamstw. O nieudacznikach, którzy karmią się fikcją, by osiągnąć namiastkę szczęścia, i o rozwianych złudzeniach. Wreszcie - o fenomenie Micka Jaggera, jego wiernych wyznawcach i nowych fanach. Tekst wyszedł spod pióra młodego dramaturga Domana Nowakowskiego, autora znakomicie przyjętego przez widzów i krytykę "Ketchupu Schroedera" pokazanego w Teatrze TV, współscenarzysty zabawnego serialu telewizyjnego "Pokój 107". Bohaterom stale towarzyszą największe przeboje legendarnej grupy, w wykonaniu zespołu Like a Rolling Stones. Trzej mężczyźni na motocyklu z przyczepą - dziadek, ojciec i syn. Szalona jazda i szalony rock z przenośnego radiomagnetofonu. Rodzimi easy riders na polskich drogach. Jadą na koncert Micka Jaggera, stary wspomina występ Rolling Stonesów w Warszawie w 1967 roku. Jeszcze tylko Jan, najstarszy z Nowaków, trzyma fason - dżinsy, naszyjnik, długie włosy, swoboda w słowach i sposobie bycia. Jego syn Marek, w garniturze, z komórką, zawsze spięty - stale myśli o klientach i austriackim banku o 200-letniej tradycji, w którym pracuje. Bartek, lepiej dogadujący się z dziadkiem niż z ojcem, do życia podchodzi na luzie i nie zamierza tak beznadziejnie, jak tamci, gonić ani za wolnością, ani za forsą. Jan jest w szampańskim humorze - on ma już dorosłego wnuka, a Mick ciągle śpiewa! Znów go zobaczy na estradzie i wreszcie będzie mógł spłatać swemu idolowi figla, jak sobie obmyślił dawno temu.
