Drugie życie
Jurij Triifonow, znakomity rosyjski prozaik zmarły w wieku 56 lat w 1981 r. jest pisarzem, z którym chciałoby się zaprzyjaźnić. Jego psychologiczną, czechowowską - jak mówił Andrzej Drawicz - twórczość, cechuje przenikliwe, rozumiejące, pełne sympatii, po prostu ludzkie spojrzenie na człowieka w całej jego złożoności. "Drugie życie" jest opowieścią o bardzo zwykłym życiu pewnego inteligenckiego małżeństwa.
W telewizyjnej przeróbce ostała się z niej zaledwie akcja, pod którą podłożono muzykę dla przydania lirycznej głębi, na wierzch zaś położono filmowe zdjęcia leśne, jedno z niesłychaną wręcz młodopolską dziewczyną, z kosą jako symbolem śmierci.
Te inscenizacyjne sztukaterie przesłaniały postaci grane przez aktorów juz to pseudometafizycznie, już to charakterystycznie, to znów histerycznie - zapewne podług woli reżysera.
Rzecz zaadaptował i wyreżyserował Tomasz Zygodło. Raczej nie powinien był tego robić.
