"Wyruszyć o świcie". Teatr tv zaprasza
Sztuka Wojciecha Bieńki pt "Wyruszyć o świcie" wprowadza nas w środowisko naukowców. To umiejscowienie akcji nie jest czymś nowym, jeśli chodzi o telewizję, czy film. Przypomnijmy tylko filmy Zanussiego: "Struktura kryształu" i "Iluminacje". Wybór takiego środowiska posiada określone konsekwencje tematyczne. We wszystkich tych utworach mamy kontakt z młodymi ambitnymi ludźmi, nie zasklepiającymi się w swej specjalności, lecz poszukującymi odpowiedzi na pytanie: jakim celom mają służyć ich badania, jaka jest rola nauki we współczesnym świecie?...
W sztuce Bieńki pracownik naukowy Instytutu Matematycznego odkrywa przypadkowo, że podstawowa praca jego profesora i mistrza jest... plagiatem! Odkrycie to wywołuje w nim szok; traci on wiarę w system wyznawanych dotychczas wartości, na którym budował swój świat. Młody naukowiec decyduje się wyświetlić sprawę do końca. Jedzie do autora pracy, którą miał posłużyć się profesor i ustala, że profesor przed laty, pragnąc pomóc swemu przyjacielowi podarował mu wyniki własnych badań.
Pojawiają się jednak nowe komplikacje w stosunkach między profesorem a jego uczniem. Profesor musi odejść ze stanowiska kierownika Instytutu, gdyż jego badania "mają zbyt abstrakcyjny charakter" - tak przynajmniej orzeka sprytny karierowicz, usiłujący dostać się na miejsce profesora. Młody naukowiec staje w obronie swego mistrza, ostro demaskuje i piętnuje karierowicza, decyduje się na odejście z Instytutu. I wtedy właśnie spotyka go największe rozczarowanie - profesor decyduje się na pozostanie!...
Czy młody naukowiec wytrwa przy swych szczytnych zadaniach? Czy życie nie uczyni go w przyszłości bardziej "giętkim", uległym i kompromisowym? - takie pytania stawia sztuka. [...]
