Kraków. "Historia żołnierza" w Operze
13 i 14 listopada w Operze Krakowskiej odbędą się premierowe spektakle, rzadko granego w polskich teatrach, baletu Igora Strawińskiego "Historia żołnierza". Przedstawienie zostanie zaprezentowane na scenie "Na Antresoli" w nowym budynku Opery Krakowskiej przy ul. Lubicz 48.
Choreografem, scenografem i inscenizatorem spektaklu jest młoda rosyjska artystka Elena Bogdanovich, współpracująca z Teatrem Bolszoj w Moskwie. Jej najbardziej znana praca to choreografia do musicalu Nord Ost, którego sceniczna historia związana była z tragicznym atakiem czeczeńskich terrorystów na moskiewski teatr na Dubrowce.
"Historia żołnierza" powstała w sposób niezwykły jak na dzieło poważnego kompozytora. Pod koniec I wojny światowej Igor Strawiński, ceniony już wtedy kompozytor rosyjski, autor głośnych baletów takich jak: "Święto Wiosny", "Ognisty Ptak", znalazł się w fatalnej sytuacji finansowej. Po rewolucji w Rosji okazało się, że stracił tam cały majątek. W podobnej sytuacji znalazł się pisarz C.F. Ramuz, dawny współpracownik kompozytora. By wyjść z tarapatów, postanowili wspólnie stworzyć dzieło, z którym można by objeżdżać Europę.
Równie niezwykła jest sama forma dzieła. Utwór ten łączy bowiem w sobie muzykę, teatr i taniec. Poza tym po raz pierwszy w historii muzyki poważnej w utworze Strawińskiego pojawiają się elementy jazzowe.
"Historia żołnierza" to harmonijna i pełna ekspresji opowieść o żołnierzu, który ulega podszeptom diabła, by zostać bogaczem i zamienia swe skrzypce na giełdową księgę. W warstwie muzycznej baśń ta czerpie nie tylko z motywów muzyki rosyjskiej, ale pobrzmiewa w niej także argentyńskie tango, hiszpańskie paso doble, wiedeński walc, amerykański ragtime.
Od czasu prawykonania w Lozannie w 1918 roku "Historia żołnierza" cieszy się niesłabnącym powodzeniem, przede wszystkim dzięki połączeniu muzyki, teatru i tańca w zrozumiałej dla wszystkich konwencji baśni.
Igor Strawiński jest niewątpliwie jedną z najważniejszych postaci muzycznych XX wieku. Strawińskiego uznaje się powszechnie za jednego z głównych inicjatorów kierunku neoklasycznego, który zdominował muzykę europejską lat dwudziestych i trzydziestych.
Zdjęcie z próby przedstawienia.
