Wrocław. Jan Różewicz nie żyje
8 października zmarł Jan Różewicz - reżyser, scenograf, pisarz, stały współpracownik "Notatnika Teatralnego".
Był absolwentem filologii polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim. Później, w roku 1982, ukończył Wydział Reżyserii Dramatu PWST w Krakowie. Debiutował w styczniu 1983 roku "Wyzwolonym" Stanisława Brejdyganta, wystawionym w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu. Jego spektaklem dyplomowym był "Wesoły wspólnik" Wincentego Rapackiego (syna) w Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze (1983). Współpracował z licznymi scenami w całej Polsce, m.in. w Białymstoku, Bielsku-Białej, Cieszynie, Częstochowie, Elblągu, Gorzowie Wielkopolskim, Jeleniej Górze, Katowicach, Słupsku, Sosnowcu, Toruniu i Warszawie, najczęściej jednak reżyserował we Wrocławiu, gdzie mieszkał przez prawie całe życie. Ostatnią jego premierą była adaptacja poematu Icchoka Lejba Pereca "Monisz, czyli szatan zrobiony w Ararat", której premiera odbyła się w roku 2001 w Teatrze Żydowskim w Warszawie. W Teatrze Telewizji wystawił "Odejście Głodomora" swojego ojca Tadeusza (1988). Wspólnie z Magdaleną Łazarkiewicz napisał w roku 1992 scenariusz jej opartego na sztuce filmu "Białe małżeństwo". W roku 1998 Wydawnictwo Dolnośląskie opublikowało jego debiutancki tomik wierszy "Karty Merkucja" (1998). Pisał scenariusze teatralne i filmowe, dramaty, opowiadania, wiersze i eseje. Publikował w "Notatniku Teatralnym", "Odrze", "Śląsku" i "Warsztatach Polonistycznych". Jako stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki został zaproszony do udziału w warsztatach literackich w Hawthornden Castle (Szkocja). Był laureatem III nagrody w dziedzinie eseju za tekst "Awangardzista konserwatywn" w organizowanym w Płocku III Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Stefana Themersona. Prowadził ponadto warsztaty dramaturgiczne.
