Artykuły

Studenci pierwszego roku Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu buntują się przeciw tradycji gnębienia pierwszego roku, tzw. fuksówce. Część zamierza odmówić wykonywania głupich poleceń starszych kolegów - pisze Tomasz Wysocki w Gazecie Wyborczej - Wrocław.

- Jesteśmy po prostu wyczerpani psychicznie i fizycznie. To nie jest ani zabawne, ani niczego nas nie uczy - mówią studenci pierwszego roku aktorstwa wrocławskiej PWST. Fuksówka polega na tym, że w ciągu dwóch pierwszych tygodni roku akademickiego studenci pierwszego roku wykonują polecenia starszych roczników. W środę przed budynkiem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu piątka młodych ludzi skandowała: "Fuksy Józefa Bez Ręki (to nazwa grupy) żegnają magistra sztuki, mistrza, wicemistrza". - Nierówno. Jeszcze raz - rozkazywał im ogolony na łyso magister sztuki, czyli absolwent PWST. W tym roku fuksowanie wygląda tak: pierwszy rocznik stawia się do szkoły na siódmą rano. Przez godzinę, do planowych zajęć, jedni stoją na baczność, inni ćwiczą scenki aktorskie, jeszcze inni skandują powitania. Potem jest ponad 10 godzin normalnych wykładów i ćwiczeń. A po nich kolejna, wieczorna porcja zadań dla fuksów, która kończy się grubo po północy. O siódmej rano trzeba znowu być w szkole, czekać na wezwanie starszeństwa. - Śpimy i jemy, kiedy oni na to pozwolą. Jesteśmy już bardzo zmęczeni, a fuksowanie ma potrwać jeszcze dwa tygodnie - skarżą się studenci pierwszego roku.

Elżbieta Czaplińska-Mrozek, dziekan Wydziału Aktorskiego wrocławskiej PWST, przyznaje, że szkoła ma problem z tym zwyczajem: - Tradycja wypaczyła się. Na początku lat 90. miała tak karczemny charakter, że zastanawialiśmy się, czy jej nie zawiesić. Przejęła najgorsze elementy fali wojskowej. Dzisiaj niby jest lepiej, ale nadal studenci starszych roczników nie mają pomysłu, jak fuksówka ma wyglądać.

Władze uczelni już w lipcu, po ogłoszeniu wyników egzaminów, przestrzegały przed tym, by z zabawą nie przesadzać. Ale już tego dnia grupa przyjęta na studia fuksowana była do późnej nocy.

Tradycja przyjmowania nowych kolegów miała przede wszystkim integrować środowisko studentów aktorstwa. Ale w tym roku grupa studentów nie chce uczestniczyć w durnej zabawie. - Zupełnie obcy sobie ludzie mają się uczyć działać w zespole, zatem fuksówka traci sens, jeśli cały rok nie bierze w tym udziału - kwituje Czaplińska-Mrozek.

Starsi studenci straszą młodych, że ich bunt nie spodoba się wykładowcom.

Dziekan Czaplińska-Mrozek zaprzecza: - Żadnych szykan ze strony kadry nie będzie. Jeśli dowiem się, że coś jest nie tak z tą fuksówką, to ją zawieszę.

Konrad Imiela, dziś dyrektor Teatru Muzycznego "Capitol", jest absolwentem wrocławskiej PWST. Swoje fuksowanie sprzed kilkunastu lat wspomina z sentymentem: - Było dużo świetnej zabawy. Nasi starsi koledzy mieli mnóstwo pomysłów. Pisaliśmy opowiadania, laurki dla starszych koleżanek, musiałem sobie samodzielnie sprawić mundur fuksa. Żeby wykonać zadania dla fuksów i jeszcze porządnie przygotować się do zajęć, musiałem się idealnie zorganizować.

Już po skończeniu szkoły do Konrada Imieli docierały słuchy, że w PWST podczas fuksówki zdarzały się chamskie zagrywki rodem z wojskowej fali. Przed laty Kinga Preis, dziś znana aktorka, też powiedziała "nie" i nie brała udziału w fuksówce.

***

Komentarz Jerzego Sawki

Brawo buntownicy

Opowiadający nam o sprawie studenci pierwszego roku PWST boją się, że spotka ich ostracyzm ze strony bardziej odpornych kolegów, że wykładowcy będą ich gorzej traktować.

Nie mają się czego bać, bo już wygrali, odmawiając wykonywania głupich poleceń. Odwaga to nie bezmyślny skok na oślep, to pokonanie strachu.

Nie ma nic wspólnego z zabawą sytuacja, w której jedni ludzie zmuszają innych do robienia rzeczy, na które ci drudzy w ogóle nie mają ochoty. Jeśli szkoła od lat ma problem z tą dziś zdegenerowaną tradycją, to powinna zaprzestać jej kultywowania. Jak za parę lat pojawią się studenci z pomysłami, to ją ożywią jako zabawę dla wszystkich.