Czarne Wesele Anny Augustynowicz
"Wesele" w reż. Anny Augustynowicz z Teatru Współczesnego w Szczecinie gościnnie w Poznaniu. Pisze Magda Wójcicka w portalu Tutej.pl.
Ascetyczna, czarna scenografia i mantryczne układy choreograficzne ponad trzydziestu aktorów - ale to nie żaden teatr tańca. To współczesna wersja dramatu Wyspiańskiego.
Kto spodziewał się spektaklu utrzymanego w tradycyjnej, wyblakłej już konwencji - mógł się poczuć mile zaskoczony. Augustynowicz dokonała niezwykłego przetransponowania ponad stuletniego już tekstu na grunt teatru współczesnego. Okazuje się, że treści zawarte w dziele jednego z najbardziej znanych polskich dramaturgów są nadal aktualne. Wyspiański dotknął problemów narodowej egzystencji Polaków pod koniec wieku dziewiętnastego. Augustynowicz podąża tym tropem interpretując czas jej współczesny. Prostymi środkami wyrazu: grą czerni, bieli i czerwieni, subtelnie aplikowaną muzyką i rytmicznym, ale niezbyt dynamicznym ruchem aktorskim reżyserka zadała pytania o los i tożsamość Polaków - skąd pochodzimy, jacy jesteśmy, dokąd zmierzamy.
Podobnie jak u Wyspiańskiego nie obeszło się bez gorzkich wniosków: hamujemy się żyjąc w pogłębiającym się marazmie. Jego najbardziej wymownym symbolem jest tu ów chocholi taniec, od początku obezwładniający bohaterów - co ciekawe, przedstawiony bez muzyki. Choć wydawałoby się, że przy interpretacji dramatu Wyspiańskiego jest ona niezbędna, rytmicznie poruszający się aktorzy, ubrani w czarne stroje świetnie się bez niej obchodzą,
Inscenizacja "Wesela" powstała w 2007 roku, z okazji 100-lecia śmierci autora. Trzeba przyznać, że Augustynowicz poprowadziła ją w sposób doskonały. Nawet ci, którym sam tekst kojarzy się z czymś prawie archaicznym, w wersji Teatru Współczesnego w Szczecinie odnajdą szereg aktualnych refleksji. Warto więc zarezerwować cztery godziny (tyle trwa spektakl!) po to, by przy najbliższej okazji zobaczyć to niecodzienne wydarzenie. Nawet jeśli w tym celu trzeba będzie wybrać się do Szczecina...
