Musicalowa miłość
"Grają naszą piosenkę" w reż. Bogusława Semotiuka w Teatrze Muzycznym w Łodzi. Pisze Renata Sas w Expresie Ilustrowanym.
Teatr Muzyczny, choć w remoncie, nie daje za wygraną i, plany premierowe przymierza do spartańskich warunków na Kameralnej Scenie.
Wybór padł na musicalowa komedię Neila Simona i Marvina Hamlischa "Grają naszą piosenkę". To propozycja dla dwójki aktorów. Vernon Gersh, sławny kompozytor, podejmuje współtworzenie z młodą autorką tekstów Sonią Walsk. Tak zaczyna się historia wspólnej pracy i narodzin uczucia. Dziewczyna jest zakręcona, nie bardzo zorganizowana, czasem spontanicznie bezczelna. Największy jej problem to Leon. Nie ma go na scenie, ale dzwoni, ma kłopoty i wtedy Sonia rzuca wszystko, by go ratować z otchłani depresji. Vernon jest cierpliwy, coraz bardziej czuje, że się zakochał...
Prościutka historyjka bliska masowo prezentowanym w kinie komediom romantycznm. Wiadomo, że finał musi być optymistyczny, a parę dialogów zrobi wrażenie. Zbigniew Macias stara się nadać kompozytorowi, nakreślonemu jednowymiarowo, trochę ludzkich wahań. Agnieszka Greinert (grała już tę postać w inscenizacji przygotowanej w Gliwicach przez Jacka Chmielnika) ma do zaprezentowania dużo bardziej złożoną postać. Stara się być szalona i ekscentryczna, podkreślając naturę swojej bohaterki głównie nieustanną gestykulacją.
Reżyser Bogusław Semotiuk dołożył jemu i jej odbicia w osobach pojawiających się nie wiadomo dlaczego tancerzy. Piosenkom dramaturgii stara się dodać trio Adama Manijaka. Mimo to stara musicalowa komedia pachnie naftaliną i nie zostawia w pamięci muzycznego echa. Czasowi, nadzwyczaj wolno płynącemu podczas tej inscenizacji, przyspieszenia dodaje projekcja wyjątkowej urody zdjęć Nowego Jorku.
Kameralne propozycje dla scen muzycznych należą do wyjątków. Tej musicalowej miłości zabrakło nastroju i prawdy choćby takiej, w jaką wierzyć nauczyły nas brazylijskie telenowele.
