Singer nie tylko dla dzieci
"Opowiadania dla dzieci" w reż. Piotra Cieplaka w Teatrze Narodowym w Warszawie. Pisze Tomasz Miłkowski w Przeglądzie.
Piotr Cieplak już kilkakrotnie dowiódł, że jest I arcymajstrem poetyckich spektakli dla dzieci (i nie tylko) - dość przypomnieć jego "Kubusia Puchatka". Tym razem sięgnął po pełne uroku, mądre opowieści Isaaka Singera, który snując proste historyjki, inkrustuje je głębokimi refleksjami o życiu, o tym, co najważniejsze dla człowieka. Przewodnikiem po tym świecie fantazji i nostalgicznego wspomnienia z żydowsko-polskich miasteczek, których już nie ma, uczynił Cieplak zdziwaczałego profesora Szmiela z Nowego Jorku, niedorajdę, jak sam o sobie mówi, roztrzepanego myśliciela, którego łatwo okpić, ale który paradoksalnie podporządkowuje swojej wyobraźni otoczenie. Krzysztof Wakuliński po mistrzowsku prowadzi tę delikatną rolę, w której łączy obowiązki przewodnika duchowego i komentatora z bezbronnością chłopca, oglądającego świat z zachwytem. I ten zachwyt się udziela. Zwłaszcza że reżyser ze scenografem Andrzejem Witkowskim wyczarował fantasmagoryjny świat, w którym ożywają zabawki, wracają obrazy z przeszłości, a nawet Niebo i Księżyc ukazują się w całej okazałości, nie wspominając o Arce, pojawiającej się w formie potężnego transatlantycznego statku.
Aktorzy grają popisowo, to jest praca zespołowa, gdzie każdy ma swoją solówkę - nie ma słabych punktów, energia wyobraźni wyzwala energię zespołu. Dawno nie widzieliśmy Teatru Narodowego wypełnionego po brzegi dzieciakami, chłonącymi to widowisko w napięciu, reagującymi żywiołowo na każdy dowcip i teatralny manewr. Dawno nie widzieliśmy teatralnej machiny zaprzęgniętej do budowy tak imponującej inscenizacji. To bodaj drugie po Dejmkowskim "Panu Kleksie" sprzed lat tak wspaniałe widowisko dla wszystkich dzieci od lat 7 do 107.
