"Fedra" Racine'a
W sobotę na Dużej Scenie Starego Teatru premiera "Fedry" Jeana Racine'a w reżyserii Michała Zadary.
Fedra, siostra Ariadny, żona Tezeusza, pod nieobecność męża zakochała się nieszczęśliwie w swoim pasierbie Hipolicie. Ta historia stała się podstawą wielu dramatów - niezachowanej wersji Sofoklesa, dwóch tragedii Eurypidesa (zachowała się wersja późniejsza, "Hippolit"), Seneki, a w czasach nam bliższych - Swinburne'a, D'Annunzia, Sarah Kane. Najsłynniejsza jest niewątpliwie "Fedra" Jeana Racine'a.
"Po napisaniu Fedry Racine na prawie dwanaście lat odciął się od pisania dla teatru i dopiero pod koniec życia napisał dwa utwory religijne. To jednak tragedia o kazirodczej miłości macochy do pasierba Hipolita jest właściwie ostatnią z jego wielkich sztuk. Najdotkliwszy z konfliktów tkwi w samej Fedrze, rozdartej między doświadczeniem ciała a rygorystycznym systemem wartości moralnych. Zasadniczym tematem spektaklu jest nie tyle miłość kazirodcza, co nieustająca walka między pożądaniem i namiętnością a miłością w rozumieniu chrześcijańskim. W takim świetle największym przewinieniem Fedry jest sam fakt, że posiada ciało, kocha i pożąda. Uczucie do Hipolita jest natychmiastowe, nie dojrzewa stopniowo. Fedra zostaje schwytana przez namiętność, porwana jakby gwałtem. W interpretacji Michała Zadary pojawiają się również inne wątki: ścieranie się interesów prywatnych z publicznymi w demokratycznym państwie, refleksja na temat okrucieństwa Boga, problem zdeterminowania bohaterów przez przeszłość" - czytamy w materiałach teatru.
Przekład: Tadeusz Boy-Żeleński, reżyseria: Michał Zadara, scenografia: Magdalena
Musiał, współpraca dramaturgiczna: Marta Eloy Cichocka. Występują: Aldona Grochal (Enona), Agnieszka Mandat (Fedra), Beata Paluch (Ismena), Barbara Wysocka (Arycja), Juliusz Chrząstowski (Teramenes), Jan Peszek (Tezeusz), Stefan Szramel (Panope), Tomasz Wygoda (Hipolit)
