Osiemnastka złego zachowania
"Złe zachowanie" stało się 18 lat temu widowiskiem kultowym. W Teatrze Ateneum biło rekordy frekwencji. Teraz powraca na deski jako premiera nowego Teatru Viva Art. TT jest patronem medialnym tego wydarzenia.
- Panie Andrzeju, ile razy realizował Pan "Złe zachowanie". Czy tak często, jak swego czasu "Klownów"?
- "Klownów" wyreżyserowałem na pięciu polskich scenach w różnych miastach, co zaowocowało pewnym - zupełnie przypadkowo dokonanym - eksperymentem: wszystkie przedstawienia "zjechały się" w Łodzi, a ich aktorzy losowali (!), kto w którym " spektaklu zagra swoją rolę. I proszę sobie wyobrazić, że te zmiany przyniosły całkiem ciekawy efekt. Natomiast, jeśli chodzi o "Złe zachowanie", obecna realizacja jest drugą, po 18 latach od pierwszej premiery. Śmiało można jednak uznać, że od rozpoczęcia pracy nad tamtą realizacją mija już 20 lat, bo pracę ze studentami nad powstającymi akurat wtedy tekstami piosenek zaczynaliśmy, ho ho, dokładnie przed dwudziestu laty!
- Skąd pomysł powrotu do tekstu po aż tylu latach?
- A stąd, że gdy do niego nie tak dawno sięgnąłem, okazało się, że chociaż tak wiele wokół nas się zmieniło, to jednak kolejne pokolenie młodych ludzi ma swoje powody do... złego zachowania, czyli - niezadowolenia, buntu i niezgody na proponowany im świat. No i wreszcie, wydaje mi się, że piosenki wcale się nie postarzały. Poza kilkoma nowymi wyjątkami, widzowie znów je usłyszą. Marzy mi się, że tym razem będzie ich słuchała dawna młodzież, jak również obecna: dzisiejsi rodzice i ich prawie dorosłe dzieci.
- Nic Pan nie zmienił w "Złym zachowaniu"?
- Musiałem pewne rzeczy zmienić o tyle, o ile zmieniły się nasze realia, język, jakim się posługujemy, nasze reakcje i właśnie zachowania. Dwadzieścia lat to szmat czasu. Stąd zmieniło się spoiwo, które scala główną konstrukcję, ale cała reszta - właśnie ten główny szkielet widowiska - jest bez zmian. No i wreszcie wykonawcy - to już nie jeden dyplomowy rocznik, ale zespół wyłoniony w castingu.
