Artykuły

Głównym bohaterem spekta­klu jest młody homoseksu­alista Karol. Razem ze swo­im partnerem Piotrem żyje w całkowitym oderwaniu od społeczeństwa, zamknięty we własnym, małym świecie. Obawia się innych ludzi, ich nietolerancji i braku zrozumienia. "Na ziemię" sprowadza go przewczesna choroba i śmierć matki. Nie potrafi sobie z tym wydarzeniem poradzić, nie odnajduje wsparcia znikąd, nawet ze strony swoje­go ojca, który nie akceptuje życiowych wyborów Karola - tak można streścić "Spalenie matki" Pawła Sali. A raczej pierwszą wersję tego dramatu: w spek­taklu teatru Wybrzeże pojawią się duże zmiany w stosunku do oryginalnego tek­stu. Na scenie zobaczymy między inny­mi nową postać - trzydziestokilkuletnią bizneswoman Laurę.

To, co chciałbym z tego tekstu wy­ciągnąć, to problem tożsamości i - co za tym idzie - odpowiedzialności. Mam po­czucie, że żyjemy w tej chwili w kraju bez tożsamości - opowiada Michał Kotański, młody reżyser, który w Wybrzeżu przy­gotowuje wystawienie dramatu Pawła Sali. - Po latach zamrożenia w komuni­zmie jesteśmy nauczeni bezradności, przed którą próbujemy uciekać, doga­niając Zachód. Jeżeli bohaterowie "Spa­lenia matki" chcą zrobić coś ze swoim ży­ciem, muszą najpierw sami się zdefinio­wać. Okazuje się, że bezkompromisowa postawa jednego z nich jest tak napraw­dę zapatrzeniem w samego siebie. To sa­mo jest z rodzicami bohatera, nie potra­fią znaleźć sposobu na życie, trzymają się kurczowo nieskutecznych recept. Ten tekst staje się przez to opowieścią o świe­cie, w którym niemożliwy jest dramat. Trudno jest głównemu bohaterowi do­strzec spoza swojego cierpienia, użala­nia się nad sobą, spoza swojego buntu, czym jest śmierć jego matki i co się na­prawdę wydarza w jego życiu.