Dama kabaretu
- Dewizę, która prowadzi mnie przez życie, wymyślił Szekspir: - Gdy nie masz rady, troska jest daremna - mówi STEFANIA GRODZIEŃSKA.
"Felietonistka, pisarka, autorka tekstów kabaretowych, tancerka, spikerka i konferansjerka nazywana pierwszą damą polskiego humoru. Uważa, że - pomijając tragiczne lata wojny - udało jej się robić w życiu tylko to, co lubi.
- Dziś, kiedy kończę 90 lat, a przynajmniej tak twierdzą moje koleżanki, życzę sobie tego co zawsze - umrzeć zdrowo. I wcale nie będzie mi przykro, gdy na realizację tego życzenia trzeba będzie poczekać - mówi artystka. - Dewizę, która prowadzi mnie przez życie, wymyślił Szekspir: Gdy nie masz rady, troska jest daremna. Dlatego właśnie w najgorszej nawet sytuacji wyszukuję dobre strony. Staram się cieszyć z tego, z czego można się cieszyć, a nie martwić tym, czym można się martwić. Zachować pogodę ducha pomagają mi wspomnienia czasów, kiedy naprawdę było źle, czyli lat wojny i okupacji. W porównaniu z tamtymi czasami dzisiejsze problemy to pestka - wspomina Grodzieńska (na zdjęciu).
Kiedy miała trzy lata, mama zabrała ją na Jezioro łabędzie. Balet zrobił na niej takie wrażenie, że dostała 40 stopni gorączki. Wtedy już wiedziała, że musi tańczyć. Mając 14 lat, wystąpiła jako tancerka na scenie Teatru Miejskiego w Łodzi. Po przenosinach do Warszawy trafiła do słynnej Cyganerii - Teatru Fryderyka Jarosyego, potem był nie mniej słynny Cyrulik Warszawski, gdzie występowała jako aktorka. Po wojnie była spikerką lubelskiej radiostacji Pszczółka. Tam pierwszy raz pojawiły się jej minifelietony. Jako felietonistka zaczęła współpracować ze Szpilkami, Przekrojem i Expressem Wieczornym. W warszawskim Teatrze Syrena partnerowała Adolfowi Dymszy. Duże uznanie przyniosła jej biografia Fryderyka Jarosyego Urodził go Niebieski Ptak. Jest laureatką m.in. diamentowego Mikrofonu i wielu odznaczeń".
