O wszystkim znaczy o niczym
"Teremin" w reż. Artura Tyszkiewicza w Teatrze Współczesnym w Warszawie. Pisze Paulina Sygnatowicz w Życiu Warszawy.
Artur Tyszkiewicz udowodnił słuszność starej zasady mówiącej, że robić spektakl o wszystkim, znaczy robić go o niczym.
Teatr Współczesny od dłuższego już czasu stanowi wykładnię klasycznego teatralnego rzemiosła. "Teremin" ten mit zburzył. I wcale nie o utwór Petera Zelenki tu chodzi, ale o samą reżyserię. Artur Tyszkiewicz pogubił się bowiem w swoim spektaklu doszczętnie.
Bohaterem opowieści jest Lew Sergiejewicz Teremin, radziecki wynalazca, który wysłany zostaje w latach 20. do USA. Od radzieckich służb dostaje zadanie rozpowszechniania rodzimej myśli technicznej w postaci bezdotykowego instrumentu nazwanego tereminvox. Doskonale wywiązuje się ze swojego zadania, szybko odnosi sukces. Ale na jego drodze staje wielki kryzys gospodarczy. Tyle wystarczy, aby zrozumieć, o co z grubsza chodzi. Niestety, ze spektaklu wynika niewiele więcej.
Tyszkiewicz podzielił przedstawienie na trzy godzinne odsłony. Z pierwszej części dowiadujemy się, że jest to spektakl o narodzinach kultury masowej. Z drugiej nie dowiadujemy się niczego. Trzecia zaś jest próbą opowiedzenia o wolności człowieka i o jego uwikłaniu w okrutną historię. Całość natomiast jest tylko marną namiastką wspomnianych problemów.
Reżyser nie potrafił się ostatecznie zdecydować, o czym robi spektakl. Dlatego też Teremin (Leon Charewicz), mimo że był bohaterem autentycznym, na scenie jest zupełnie papierowy. Dlatego Sławomir Orzechowski (Samuel Hoffmann) jest postacią zupełnie z innej bajki.
Ale za to jakże sympatyczną i zabawną. Rolę prywatnego detektywa Orzechowski zbudował gdzieś pomiędzy inspektorem Clouseau z "Różowej pantery" a braćmi Marx. Szkoda tylko, że nie starczyło mu energii, aby utrzymać ją do końca. Jedynie Monika Kwiatkowska-Dejczer jako Lucie Rosen, z pełną elegancją nosząc wieczorowe suknie, utrzymuje klimat szalonych lat 20.
Zespół jak zwykle pokazał solidne teatralne rzemiosło, którego, niestety, zabrakło reżyserowi.
