Warszawa. Stanisława Celińska skończyła 60 lat
Stanisława Celińska, jedna z najbardziej cenionych, charakterystycznych i lubianych polskich aktorek, skończyła w niedzielę 60 lat.
Reżyserzy często powierzali jej role prostych "kobiet z sąsiedztwa". Grała m.in.: służącą, listonoszkę, kobietę czekającą w kolejce do cudotwórcy, piekarzową, bufetową w dyskotece, sklepową, znachorkę, portierkę w Pałacu Kultury i Nauki oraz wiejską babę prowadzącą krowy.
Te niby zwyczajne, "przeciętne" postaci dzięki aktorskiemu kunsztowi Celińskiej nabierały zawsze wyrazistego, jedynego w swoim rodzaju charakteru. Sama Celińska przeciętną zdecydowanie nie jest - uznawali reżyserzy angażujący ją do filmów, wśród nich Andrzej Wajda, Krzysztof Zanussi i Jerzy Antczak.
Celińska urodziła się 29 kwietnia 1947 r. w Warszawie. W 1969 r. ukończyła studia na wydziale aktorskim warszawskiej PWST, gdzie kształciła się pod opieką Ryszardy Hanin.
Jako aktorka filmowa debiutowała w filmie Andrzeja Wajdy "Krajobraz po bitwie" w 1970 r. Grała tam w doborowym aktorskim towarzystwie - u boku Daniela Olbrychskiego, Tadeusza Janczara i Aleksandra Bardiniego. Akcja filmu toczy się w byłym obozie koncentracyjnym na terenie Niemiec. Celińska zagrała Żydówkę Ninę, pragnącą uciec z obozu razem z młodym poetą Tadeuszem.
"Krajobraz po bitwie" zebrał znakomite recenzje międzynarodowej krytyki filmowej; dostrzeżono i chwalono także Celińską, która wykreowała postać niejednoznaczną - agresywnej, ale w głębi duszy delikatnej dziewczyny, zamkniętej w sobie, a zarazem szczerej w kontaktach z ludźmi.
W kolejnych latach Celińska wystąpiła m.in. w filmach: "Nie ma róży bez ognia" Stanisława Barei (1974) - jako Lusia, "żona" Jerzego Dąbczaka, "Noce i dnie" Jerzego Antczaka (1975) - jako Agnieszka Niechcic, córka Barbary i Bogumiła, "Panny z Wilka" Wajdy (1979) - jako Zosia, "Cwał" Krzysztofa Zanussiego" (1995) - jako żona ministra, i "Panna Nikt" Wajdy (1996) - jako matka głównej bohaterki.
Zagrała też w: "Spisie cudzołożnic" (1995) Jerzego Stuhra, "Pieniądze to nie wszystko" (2001) Juliusza Machulskiego, "Jasnych błękitnych oknach" Bogusława Lindy (2006), "Rysiu" Stanisława Tyma (2007) i "Katyniu" Wajdy (2007).
Ma w dorobku liczne role serialowe. Wystąpiła w popularnych serialach Barei: "Alternatywy 4" (1986) - jako romantyczna nauczycielka Bożena, i "Zmiennicy" (1987) - jako przedsiębiorcza redaktorka Lusia, poszukująca autora powieści "Krzyk ciszy". Zagrała też w: "Jance", "Awanturze o Basię", "Złotopolskich", "Samym życiu", "Bulionerach" i - ostatnio - w "Mamuśkach".
Występowała na scenach kilku warszawskich teatrów: Współczesnego, Nowego, Dramatycznego, Studio i Rozmaitości. Zagrała też w wielu spektaklach Teatru Telewizji.
