Ożywczy powiew szaleństwa
"Kartoteka" w reż. Michała Zadary z Teatru Współczesnego we Wrocławiu na IX Przeglądzie Współczesnego Dramatu Rewizje.pl w Zielonej Górze. Pisze Zdzisław Haczek w Gazecie Lubuskiej.
Zapłacić 60 zł za bilet na sztukę bez gwarancji, że usiądziemy w wygodnym fotelu, w bezpiecznym mroku? No skandal! Wszak wystawiają "Kartotekę" mistrza Tadeusza Różewicza. Lektura! Na kolana! Tymczasem...
Tymczasem lądujemy na peronie metra. Foteli kilka. Większość z kilkudziesięciu widzów ma do dyspozycji podesty, schody. Można też postać. Aktorzy? Są. Przeciskają się między nogami oglądających, skaczą z rykiem, padają w konwulsjach, lądują na ścianie, strzelają z palców jak dzieciaki bawiące się w wojnę. Biegną - oj, lepiej zabrać nogi, bo stratują! To znów taśma do pomiarów przesuwa się po ciałach, dziewczyna śpiewa słynną kołysankę Komedy z "Dziecka Rosemary" Polańskiego...
Ale w tym szaleństwie jest metoda. Sposób na dramat Różewicza, jakiego wcześniej w polskim teatrze nie było, choć sztuka pochodzi z 1958 r. Michał Zadara rozwala "Kartotekę", dziesiątkuje, przepuszcza przez niszczarkę - nie traci przy tym ani jednego słowa. - Asystentka Tadeusza Różewicza sprawdziła każde zdanie. Wszystko się zgadzało - zapewni reżyser po spektaklu. A mistrz? Ponoć wyszedł ze spektaklu Teatru Współczesnego we Wrocławiu zadowolony: że wreszcie ktoś przeczytał sztukę, tak jak zapisał.
Z tego tygla, w którym 30-letni Michał Zadara przyrządza nam "Kartotekę", musisz samemu wybrać Bohatera, który rozpierzchł się w kilku postaciach. Nie musi to być ten grany przez Jana Peszka, który dzielnie dotrzymuje młodszym kroku... Młodszym - tak, tu jest sedno. Dzięki spektaklowi Zadary Różewicz naznaczony wojną - coraz bardziej abstrakcyjną dla nowych pokoleń - nagle robi się szalenie aktualną opowieścią o człowieku już nie z kartoteki, ale z megabajtowej pamięci informatycznej sieci.
Dziś Międzynarodowy Dzień Teatru. Hasło: nadzieja na pojednanie... "Kartoteka", pokazana w niedzielę w Lubuskim Teatrze podczas IX Przeglądu Współczesnego Dramatu - Rewizje.pl, niesie nadzieję na pojednanie starej sztuki z nowym widzem.
