Zakochany w sztuce ludowej
Na wystawę poświęconą aktorowi i kolekcjonerowi Ferdynandowi Kijakowi-Solowskiemu zaprasza Muzeum Etnograficzne w Krakowie. I nie jest to przypadek, że emerytowanemu aktorowi, przez 33 lata związanemu z teatrem Bagatela poświęcono wystawę. On był jednym z pierwszych kolekcjonerów sztuki ludowej w Polsce, "nauczycielem" wielu miłośników tej twórczości, m.in. Lidwiga Zimmerera, Jacka Łodzińskiego, Leszka Macaka. Ma też jedną z największych i najlepszych w Polsce kolekcji sztuki naiwnej, mimo że niejedną pracę przekazał krakowskiemu muzeum - pisze Katarzyna Bik w Gazecie Wyborczej - Kraków.
"Teraz rzeźbię nowe, których jeszczem nie rzeźbił. Chrystus śpi, ma ręce złożone jedna na drugą na kolanach i głowę spartą na rękach i śpi... Drzewo wykojca mi się i co rok słabszym. Pieniędzy mam pod dostatkiem, to bieda ino, że nie mogę się wymówić, jak mi ktoś prosi aby mu coś wyrzeźbić. Mnie nie wypada... tylko w tym zakochany, jak żaba w błoto lezę... i przy tym życie tak leci, że musze dobrze zwozać, aby w Niedzielę niechcący nie wziąć się do rzeźbienia. Na co mnie tyle rzeźbienia? Żegnam Pana wraz z Rodziną i życzę wam wszystkim zdrowia ot Ducha Świętego" - pisał w 1972 roku do Ferdynanda Kijaka-Solowskiego Władysław Chajec (1904-1985). Choć pisał z błędami, bo skończył zaledwie trzy klasy szkoły podstawowej, to w rankingu polskich rzeźbiarzy ludowych umieszczano go na II miejscu.
Samotnik, inny od wszystkich, zamartwiał się, że ksiądz nie chciał do kościoła jego rzeźb. Odbył w życiu dwie pielgrzymki - do Częstochowy i Oświęcimia. Po tej drugiej rzeźbił głównie krematoria i Hitlera. Franciszek Kijak-Solowski był jednym z pierwszych, którzy kupowali prace Chajca. Nie tylko zresztą kolekcjonował sztukę ludową, ale z jej twórcami łączyła go autentyczna przyjaźń. Takich listów od różnych artystów ma pan Ferdynand kilkaset. Część z nich wraz z rękopisem książki o polskich rzeźbiarzach ludowych autorstwa Kijaka-Solowskiego oraz rzeźbami z jego kolekcji znalazło się na wystawie w Muzeum Etnograficznym.
I to nie jest przypadek, że Ferdynandowi Kijak-Solowskemu emerytowanemu aktorowi, przez 33 lata związanemu z teatrem Bagatela poświęcono wystawę w Muzeum Etnograficznym w Krakowie. On był jednym z pierwszych kolekcjonerów sztuki ludowej w Polsce, "nauczycielem" wielu miłośników tej twórczości, m.in. Lidwiga Zimmerera, Jacka Łodzińskiego, Leszka Macaka. Ma też jedną z największych i najlepszych w Polsce kolekcji sztuki naiwnej, mimo że niejedną pracę przekazał krakowskiemu muzeum.
Są tam m.in. liczące już 100 lat kukiełki Franciszka Żmii ze zbiorów pana Ferdynanda. Od nich zaczęła się jego kolekcjonerska mania. - W 1936 r., kiedy byłem w IV klasie, przeziębiłem odrę i byłem umierający. Trzy miesiące leżałem w domu, nie chodziłem do szkoły. Ojciec obiecał mi, że jak zdam do gimnazjum, to kupi mi rower. Latem pojechałem do Lanckorony, do dziadków na wakacje. Tam na strychu w chałupie u chłopa zobaczyłem szopkę z kukiełkami. Wyrzeźbił ją jego dziadek - Franciszek Żmija. Błagałem ojca, żeby mi ją kupił zamiast obiecanego roweru. Ojcec zgodził się tym chętniej, że rower kosztował wtedy 120 zł, a szopka 30. Tak zaczęła się moja kolekcja - wspomina 85-letni aktor.
Kilka figurek jednak sobie zostawił. Teraz te skarby, a także inne wspaniałe zbiory, w tym prace Nikifora, Chajca, Jędrzeja Wawry, Walentego Adamczyka, Jana Malika, Izydora i Stanisława Lipców, Ewy Pogwizd, Józefa Piłata, Katarzyny Gawłowej, Marii Wnęk, można oglądać w muzeum przy pl. Wolnica. Jest tam też spora kolekcja rzeźbionych świętych mikołajów oraz strój świętego, który przywdziewał aktor, wcielając się w tę rolę przez całe niemal życie, zawsze w imieniny biskupa z Bari.
"Cztery kąty Ferdynanda Kijaka-Solowskiego. Świat kolekcjonera i aktora". Dawny ratusz przy pl. Wolnica 1, siedziba Muzeum Etnograficznego w Krakowie. Kurator: Grzegorz Graff. Wystawa czynna do końca maja.
