Kraków. Pożegnanie Tadeusza Kwiatkowskiego
Najbliższa rodzina - żona, córka, grono przyjaciół - zwłaszcza aktorów, przedstawiciele środowisk twórczych żegnali wczoraj na cmentarzu Rakowickim w Krakowie Tadeusza Kwiatkowskiego, pisarza, współtwórcę kabaretu Jama Michalika, niegdyś autora recenzji teatralnych i felietonów na naszych "Dziennikowych" łamach, dodajmy pro domo sua, i w ogóle - jak mówił Jan Pieszczachowicz nad grobem Zmarłego, "wybitnego krakowianina, bez którego trudno sobie wyobrazić życie kulturalne tego miasta w ciągu kilkudziesięciu lat".
Wszak Tadeusz Kwiatkowski debiutował jeszcze przed II wojną, w 1937 roku. A potem była aktywność w podziemnym teatrze Mieczysława Kotlarczyka, obok Karola Wojtyły, i redagowanie podziemnego "Miesięcznika Literackiego", więzienia hitlerowskie, i radość włączenia się w odbudowywanie życia kulturalnego Krakowa - działalność w ZLP, w Teatrach - Satyryków i im. Słowackiego. Wreszcie pisarstwo - od "Lunaparku" z 1946 roku, po wielokrotnie wznawiane i tłumaczone "Siedem zacnych grzechów głównych", twórczość dla dzieci, powieści sensacyjne (pod pseudonimem Noel Randon), słuchowiska radiowe, scenariusze filmowe ("Janosik", "Rękopis znaleziony w Saragossie").
I jeszcze Jama Michalika, kabaret już legendarny. Gdy dwa lata temu ukazała się książka autorstwa Haliny Kwiatkowskiej "Boyowym szlakiem, czyli a to ci kabaret", jej mąż Tadeusz, choć już bardzo chory, był jeszcze obecny na promocji, siedząc obok Marty Stebnickiej, Mariana Cebulskiego, Juliana Jabczyńskiego, Lesława Lica, Brunona Miecugowa, Mariana Dziędziela. Wczoraj im przyszło stanąć nad grobem, w którym złożono urnę z prochami Zmarłego.
Zmarłego pożegnali też: prof. Tadeusz Ulewicz ("Żegnaj Tadeuszu, do zobaczenia w wieczności") oraz, w imieniu Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, prof. Stanisław Stabro.
Kondukt żałobny poprowadził, wcześniej odprawiwszy mszę św. w cmentarnej kaplicy, duszpasterz środowisk twórczych ks. infułat Jerzy Bryła.
