Zabawa w zabijanie
"Pokojówki" w rez. Kasi Raduszyńskiej na Scenie Margines Teatru im. Jaracza w Olsztynie. Pisze ej [Ewa Jarzębowska] w Gazecie Wyborczej - Olsztyn.
Płytka intryga zagrana przez olsztyńskich aktorów nie oddaje, niestety, niebezpiecznej gry służących opisanej przez Geneta.
Od soboty na Scenie Margines w Teatrze Jaracza można oglądać spektakl "Pokojówki" na podstawie dramatu Jeana Geneta. Reżyserem przedstawienia jest Katarzyna Raduszyńska, występują w nim Wiesława Niemaszek jako Claire, Anita Lipnicka gra Solange, a w rolę Pani wcieliła się Marzena Bergmann.
Sztuka pokazuje jak intrygują służące, gdy Pani nie ma w domu. Jedna z nich, w sukni chlebodawczyni, naśladuje ją, będąc przy tym złośliwą i okrutną dla służącej. W czasie tej teatralnej zabawy pokojówka, która pozostaje w swojej roli, może spełnić swe pragnienie i udusić bezduszną Panią.
W inscenizacji Raduszyńskiej pokojówki są dojrzałymi kobietami, a Pani młodą dziewczyną. Służące mają przebiegły plan, a Pani bywa zagubiona, niezrównoważona, ale też ironicznie zwraca się do podwładnych, jakby wiedziała, co robią podczas jej nieobecności.
Reżyserka poprawiła zakończenie dramatu. Dodała jedną scenę, która zmienia sens całego spektaklu i sprawia, że gra pokojówek i planowanie zabójstwa nie jest niczym więcej niż zabawą. Genet w dramacie pokazał okrucieństwo w relacjach międzyludzkich, w spektaklu Raduszyńskiej kobiety po prostu bawią się, a ich gra nie przekłada się na życie. Chęć zabicia Pani nie przeraża, nie porusza, bo nie jest niczym więcej niż teatralnym gestem. Nie widać też zapowiadanego przez reżyserkę konfliktu pokoleń.
Spektakl ten warto obejrzeć, a raczej posłuchać, dla ciekawego tekstu, który, niestety, wypowiadany jest zbyt monotonnie, cały czas podniesionym głosem.
"Pokojówki" na Marginesie to pierwsza premiera pod rządami nowego szefa sceny, Giovannego Castellanosa, ale zaplanował ją jeszcze poprzedni dyrektor sceny Maciej Mydlak. W przyszłości Castellanos chce się otworzyć na bardziej awangardowy repertuar.
