Sztuki Przyjemne i Nieprzyjemne - aktorska ekstraklasa
"Czekając na Godota" w reż. Antoniego Libery z Teatru Narodowego w Warszawie i "Mojo Mickybo" w reż. Wiktora Rubina z Teatru Krypta w Szczecinie na XIII Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych w Łodzi. Pisze Renata Sas w Expressie Ilustrowanym.
W "Czekając na Godota" (Teatr Narodowy z Warszawy) aktorski kwartet dowiódł, jak wiele jest humoru, efektownej gry słownej w symbolicznym dramacie Becketta o czekaniu (wciąż nikt nie odkrył, na co się czeka, ani też kim jest Godot). Świadectwem talentu najwyższej próby okazał się Didi przedstawiony przez Wojciecha Malajkata - filozof i czujny obserwator świata. Zbigniew Zamachowski jako Gogo potwierdził swoją klasę i styl - bawiąc i wprawiając w zadumę. Z wiodącym aktorskim duetem świetnie współbrzmiał Pozzo Jerzego Radziwiłowicza i Lucky Jarosława Gajewskiego. Nawet dla tych, których przygniata literatura Becketta spotkanie z aktorskimi znakomitościami w inscenizacji Antoniego Libery była nowym doświadczeniem i dużym przeżyciem.
Kolejny aktorski duet - Paweł Niczewski i Grzegorz Falkowski - nie ma ogólnopolskiej sławy. Kreacje w "Mojo Mickybo" (Teatr Krypta Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie) dowodzą, że na nią zasługuje. Brawurowa gra, błyskawiczne przechodzenie z postaci w postać, związanie dziecięcej naiwności z celną obserwacją zdecydowała o tym, że na pustej scenie powstaje cały kosmos z miejscem ma trzepak, grę w piłkę i rodzinne dramaty. Lawina zmieniających się sytuacji nie pozwala widzowi ani na chwilę oderwać się od gestów, gry słów, zmiany tembru głosu wykonawców. Wyreżyserowana przez Wiktora Rubina sztuka współczesnego irlandzkiego pisarza Owena McCafferty to dobrze wykorzystana partytura na aktorski koncert.
Na zdjęciu: "Mojo Mickybo" z Teatru Krypta.
